اَلْغَضَاةُ [el-gadât] (dâd-ı mu’ceme ile حَصَاةٌ [hasât] vezninde) Bir şecer-i ma’rûf adıdır; cem’i غَضَا [gadâ] gelir; ve minhu: ذِئْبُ غَضَا Bu şecer bâdiye eşcârındandır, Fârisîde tâg ve Türkîde dağdağan ve süksük ağacı derler; be-gâyet metîn olur, âteşi niçe gün söyünmeyip durur, Beyne’l-'Arab نَارُ الْغَضَا [nâru’l-gadâ] müte’âreftir. Ve o ağaçlıkta türeyip îvâ eden kurt kısmı be-gâyet habîs ve mugtâl olmakla: “ذِئْبُ غَضَا” ve “أَخْبَثُ مِنْ ذِئْبِ الْغَضَا” mesel-i a’râbdandır. Ve 'Arablar ba’zı hayvânı ve ba’zı emkine ve merâ’îye muzâf ederler, zîrâ emkine ve agdiyenin tıbâ’larında te’sîrleri olduğundan gûyâ ki onunla neş’et eylemişlerdir. Ve غَضَا [gadâ] Benî Kilâb’a mahsûs bir arzın adıdır. Ve Necd ülkesinde bir vâdî adıdır. Ve ormana denir.

s. (pl. اغدیە) The morning meal; also, a morning draught.

اَلْغَضَا [el-gadâ] (gayn’ın fethi ve elifin kasrıyla) Bir cins ağaçtır; minhu kavluhum: ذِئْبُ غَضَا