(a. i.) : bot. zehirli mantar,

اَلْفُتُورُ [el-futûr] (ظُهُورٌ [zuhûr] vezninde) ve اَلْفُتَارُ [el-futâr] (fâ’nın zammıyla) Bir nesne hiddetten sonra sükûnet ve şiddetten sonra mülâyemet bulup süst ve bî-tâb olmak ma’nâsınadır; gevşemek ve fersizlenmek ta’bîr olunur; yukâlu: فَتَرَ الشَّيْءُ فُتُورًا وَفُتَارًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ وَالثَّانِي إِذَا سَكَنَ بَعْدَ حِدَّةٍ وَلاَنَ بَعْدَ شِدَّةٍ Ve kızgın suyun harâreti nev’an geçip ılı olmak ma’nâsınadır; yukâlu: فَتَرَ الْمَاءُ إِذَا سَكَنَ حَرُّهُ Bu ma’nâlar ma’nâ-yı evvelde dâhil iken mü’ellif tahsîs eylemiştir. Ve bir nesneyi فِتْرٌ [fitr] ile ya’nî sere ile ölçmek ma’nâsınadır; yukâlu: فَتَرَ الشَّيْءَ إِذَا كَالَهُ بِفِتْرِهِ Ve فُتُورٌ [futûr] Bir adamın mefâsıl ve a’zâsı gevşeyip bedeni fersiz olmak ma’nâsınadır; yukâlu: فَتَرَ جِسْمُهُ فُتُورًا إِذَا لاَنَتْ مَفَاصِلُهُ وَضَعُفَ