اَلْفَنْكُ [el-fenk] (fâ’nın ve nûn’un sükûnuyla ve fethateynle) 'Aceb ve ta’accüb ma’nâsınadır. Ve bir kimseye ta’addî eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: فَنَكَ عَلَيْهِ فَنْكًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا تَعَدَّى عَلَيْهِ Ve lecc ve ısrâr eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: فَنَكَ فِيهِ إِذَا لَجَّ Ve gâlib olmak ma’nâsınadır; yukâlu: فَنَكَ عَلَيْهِ إِذَا غَلَبَ Ve yalan söylemek ma’nâsınadır; yukâlu: فَنَكَ الرَّجُلُ إِذَا كَذَبَ Ve فَنْكٌ [fenk] Kapıya denir, بَابٌ [bâb] ma’nâsına.