(a. i.) : (bkz. : falak).

اَلْفَلَقُ [el-felak] (fethateynle) Subh ve bâm-dâd ma’nâsınadır yâhûd 'amûd-ı subhtan münşakk olan ya’nî 'amûd şeklinde mümtedd olan aydından ve ziyâdan 'ibârettir yâhûd fecr ma’nâsınadır ki sabâh yeri ağarıp açılmaktan ‘ibârettir; ve minhu kavluhu ta’âlâ: ﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ﴾ أَيِ الصُّبْحِ أَوْ مَا انْفَلَقَ مِنْ عَمُودِهِ أَوِ الْفَجْرُ Ve ba’zılar bunu mecmû’-ı mahlûk ile tefsîr eylediler. Ve ‘inde’l-ba’z murâd cehennemdir yâhûd cehennemde bir çâhın adıdır. Ve فَلَقٌ [felak] İki tepe beyninde vâki’ alçak oturaklı düz yere denir; cem’i فُلْقَانٌ [fulkân] gelir fâ’nın zammıyla. ‘Alâ-kavlin iki kumluk tepe beyninde vâki’ düz ve açık meydâna denir. Ve tomruğa denir ki zindânda mücrim ayağına vururlar; yukâlu: مَاتَ اللِّصُّ فِي الْفَلَقِ أَيْ فِي مَقْطَرَةِ السَّجَّانِ Mekteb hâcelerinin falakaları bundandır ki فَلَقٌ [felak] müfredidir. Ve çanak dibinde kalan süt bakiyyesine denir; ve minhu yukâlu tahkîren: يَا ابْنَ شَارِبِ الْفَلَقِ وَهُوَ مَا بَقِيَ مِنَ اللَّبَنِ فِي أَسْفَلِ الْقَدَحِ Ve ekşiyip kesilmiş süte denir. Ve Yemen’de 'Asser nâhiyesinde bir karye adıdır.

s. 1. (also falk, pl. فلوق) A crack, split, fissure. 2. The dawn. 3. A clear manifestation of the truth. 4. (pl. فلقان) A wooded bottom, a dell. 5. Hell; or, one of the pits of hell. 6. All creation, the whole universe. 7. A kind of stocks for the feet of culprits.