(a. i.) : (bkz. : falak).

اَلْفَلَقُ [el-felak] (fethateynle) Subh ve bâm-dâd ma’nâsınadır yâhûd 'amûd-ı subhtan münşakk olan ya’nî 'amûd şeklinde mümtedd olan aydından ve ziyâdan 'ibârettir yâhûd fecr ma’nâsınadır ki sabâh yeri ağarıp açılmaktan ‘ibârettir; ve minhu kavluhu ta’âlâ: ﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ﴾ أَيِ الصُّبْحِ أَوْ مَا انْفَلَقَ مِنْ عَمُودِهِ أَوِ الْفَجْرُ Ve ba’zılar bunu mecmû’-ı mahlûk ile tefsîr eylediler. Ve ‘inde’l-ba’z murâd cehennemdir yâhûd cehennemde bir çâhın adıdır. Ve فَلَقٌ [felak] İki tepe beyninde vâki’ alçak oturaklı düz yere denir; cem’i فُلْقَانٌ [fulkân] gelir fâ’nın zammıyla. ‘Alâ-kavlin iki kumluk tepe beyninde vâki’ düz ve açık meydâna denir. Ve tomruğa denir ki zindânda mücrim ayağına vururlar; yukâlu: مَاتَ اللِّصُّ فِي الْفَلَقِ أَيْ فِي مَقْطَرَةِ السَّجَّانِ Mekteb hâcelerinin falakaları bundandır ki فَلَقٌ [felak] müfredidir. Ve çanak dibinde kalan süt bakiyyesine denir; ve minhu yukâlu tahkîren: يَا ابْنَ شَارِبِ الْفَلَقِ وَهُوَ مَا بَقِيَ مِنَ اللَّبَنِ فِي أَسْفَلِ الْقَدَحِ Ve ekşiyip kesilmiş süte denir. Ve Yemen’de 'Asser nâhiyesinde bir karye adıdır.

اَلْفَلَقُ [el-felak] (fethateynle) Subh ma’nâsına; yukâlu: فَلَقَ الصُّبْحَ فَالِقُهُ أَيْ خَالِقُهُ Ve ammâ Bârî ta’âlânın ﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ﴾ (الفلق، 1) dediği kavli ba’zılar eyitti: فَلَقٌ [felak] subh ma’nâsınadır.Ba’zılar eyitti: فَلَقٌ [felak] mecmû’-ı halk ma’nâsınadır. Ve فَلَقٌ [felak] Şol alçak yere dahi derler ki iki tepenin arasında ola.