اَلْفَدَّانُ [el-feddân] (شَدَّادٌ [şeddâd] vezninde) ve اَلْفَدَانُ [el-fedân] (سَحَابٌ [sehâb] vezninde) Öküze denir, ثَوْرٌ [sevr] ma’nâsına, 'alâ-kavlin çift sürmek için boyunduruğa koşulmuş iki öküze birden denir, yalnız birisine فَدَانٌ denmez. Ve 'inde’l-ba’z o iki çift öküzünün âlât ve edevâtına denir, boyunduruk ve sâ’iri gibi; cem’i فَدَادِينُ [fedâdîn]dir. Şârih der ki muhaffefin cem’i أَفْدِنَةٌ [efdinet]tir. Ve hâlen ehl-i Mısr lisânında فَدَّانٌ [feddân] dört yüz kasaba mikdârı tarlaya ıtlâk olunur, beher kasaba altı zirâ’la bir zirâ’ın sülüsânı mikdârdan 'ibârettir. Ve kesimleri فَدَّانٌ [feddân] başına mukannendir.