(a. i.) : 1) [eskiden] mektepte veya medresede kabahatli talebenin -arkası üstü yatırıp dayak atmak üzere -ayak bileklerine takıp sıkıştırılan iki ucu ip bağlı bir sopa. 2) bâzı manivela işlerinde kullanılan ucu iple bağlı bir ağaç. 3) iki ucu bir yere bağlı olan halat. 4) çift atlı yük arabalarında, çeki kayışlarının bağlandığı ağaç.

i. ba: فلقه falaka.

is. ar. [tr. zebân-zedi: فالاقه 1. Müttehemleri ve mektep şâgirdânını cezalandırmak için vaktiyle kullanılan âlet ki, adamın ayaklarını sıkıştırmaya mahsus, orta tarafına halkavârî ip geçirilmiş bir sopa ile tabanlara vurmaya mahsus bir değnekten ibâret idi: falakaya çekmek; falaka değnek getirtti: falakaya yatırmak; falaka vurmak. 2. Bazı manivela ameliyyâtını icrâ için kullanılır, ucu iple bağlı ağaç parçası. 3. bh. İki ucu bir mahalle merbût bir parça halat.

s. A stout staff with a loop of rope let through two holes, by which the feet of a culprit are held up for the punishment of the bastinado or beating on the bare soles of the feet.