i. Elif-bâ-yı Türkînin yedinci harfi olup, Arabîde ve sâir elsine-i Sâmiyede mahreci mefkûd olduğundan, ibtidâ İrânîler kendi lisânları için icat ve badehû Türkler dahi kabul etmişlerdir. Bu münâsebetle “ژ je” ve “گ gef” gibi “Fârisî” sıfatıyla tefrik olunmuştur. ebced hesâbında ج cim gibi itibar olunur.

sıf. ar. s: fârisiyye. Fars iklimine veya bütün İran memleketine ve bu memleketin lisân ve kavmine mensûb ve müteallik: lisân-ı Fârisî, edebiyyât-ı Fârisiyye ≡ i. İran’da söylenilen lisân ki, Arabîden sonra elsine-i edebiyye-i İslamiyye’nin en mukaddemidir: Fârisî, şiir için yaratılmış tatlı bir lisândır; Fârisî pek kolaydır. ≡ h. İran lisânında: Fârisî söyler misiniz? Fârisî okuyup yazmaya muktedir.

s. n. u. of فرس A Persian, a Persian man.

a. (fem. فارسیە) 1. Pertaining to a horseman, or to horsemanship. 2. Persian.