اَلْأَدُّ [el-edd] (hemzenin fethi ve dâl’ın teşdîdiyle) Bu dahi şey’-i münkere denir. Ve galebe ve kuvvet ma’nâlarınadır ki ismdir. Ve masdar olur, deve böğürmek ma’nâsına; yukâlu: أَدَّ الْبَعِيرُ أَدًّا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا هَدَرَ Ve nâka yavrusuna üzülüp çekinmek ma’nâsınadır; yukâlu: أَدَّتِ النَّاقَةُ إِذَا حَنَّتْ يَعْنِي إِلَى وَلَدِهَا Ve bir nesneyi sündürüp uzatmak ma’nâsınadır; yukâlu: أَدَّ الشَّيْءَ إِذَا مَدَّهُ Ve seyr ve zehâb ma’nâsınadır; yukâlu: أَدَّ فِي الْأَرْضِ إِذَا ذَهَبَ فِيهَا Ve bir kimseye bir müşkil belâ sataşmak ma’nâsınadır; yukâlu: أَدَّتْهُ الدَّاهِيَةُ أَدًّا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ وَالثَّانِي وَالرَّابِعِ إِذَا دَهَتْهُ