iz. ar. Dağ kırlangıcı, keçi sağan, hattâf.

اَلْأَبَابِيلُ [el-ebâbîl] (hemzenin fethiyle) Bölükler ve sürüler, فِرَقٌ [firak] ma’nâsınadır ki فِرْقَةٌ [firkat]ın cem’idir. Ve bu müfredi olmayan cem’dir, عَبَادِيدُ ['abâdîd] ve شَمَاطِيطُ [şemâtît] gibi; yukâlu: جَاءَتِ الْإِبِلُ أَبَابِيلَ أَيْ فِرَقًا Şârih der ki ba’zılar müfredi إِبَّالَةٌ [ibbâlet] ve إِبَّوْلٌ [ibbevl] ve إِبِّيلٌ [ibbîl] olduğuna zâhib oldular. Ve ba’zılar أَبَابِيلُ [ebâbîl] dağ kırlangıcı dedikleri kuş olmasına zâhib oldular, niteki ba’zı kütüb-i tefâsîrde ve hayât-ı hayevân’da mersûmdur.

اَلْأَبَابِيلُ [el-ebâbîl] (hemzenin fethi ve bâ-i sânînin kesri ve meddiyle) Bölükler, firak ma’nâsına; yukâlu: جَائَتْ إِبِلُكَ أَبَابِيلَ أَيْ فِرَقًا Ve أَبَابِيلُ [ebâbîl] Kuş fırkaları ma’nâsına da gelir. Ahfeş rivâyeti üzere; yukâlu: طَيْرٌ أَبَابِيلُ Ve Ahfeş eyitti: Ma’nâ-yı teksîr murâd oldukta bu vech üzere gelir. Ve bu şol cem’ kabîlindendir ki onun vâhidi yoktur.