sıf. [aslı: ايگريك iğrik, ايگمك iğmekten] 1. Bir cihete meyl eden, çarpık, doğru olmayan, mu‘avvec, münhanî, keç: eğri odun, eğri yol.2. Kemerli, bükülmüş, mukavves: eğri kılınç. 3. mc. Kavl ve fiilinde sıdk u istikâmeti olmayan, kâzib: eğri adam. 4. Doğru olmayan, yalan, kâzib: eğri söz. ≡ h. Doğru olmayarak, bir yandan, çarpık: eğri gitmek; eğri oturmak. ≡ i. eğrilik, i‘vicâc: eğrisini doğrultmak, eğriden hoşlanmak.

a. 1. Crooked. 2.Curved; bent. 3. Inclined; awry. 4. Perverse; wrong.

s. 1. A bend; a curve or angle. 2. A curved piece of timber: especially, a top-timber in a ship’s frame. 3. A hook; especially, a hook for collecting honey.