(a. i. c. : durûb) : 1) döğme, vurma.

اَلضَّرْبُ [ed-darb] (dâd’ın fethi ve râ’nın sükûnuyla) Vurmak ma’nâsınadır; yukâlu: ضَرَبَهُ ضَرْبًا مِنَالْبَابِ الثَّانِي

اَلضَّرْبُ [ed-darb] (dâd’ın fethi ve râ’nın sükûnuyla) Vurmak; yukâlu: ضَرَبَهُ يَضْرِبُهُ ضَرْبًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي Ve yer yüzünde sefer etmeğe dahi derler; yukâlu: ضَرَبَ فِي الْأَرْضِ ضَرْبًا إِذَا سَارَ فِي ابْتِغَاءِ الرِّزْقِ Ve men’ etmek ma’nâsına dahi gelir; yukâlu: ضَرَبَ عَلَى يَدِ فُلَانٍ إِذَا حَجَرَ عَلَيْهِ Ve ürküp kaçmak ma’nâsına da gelir; yukâlu: ضَرَبَ الْبَعِيرُ فِي جَهَازِهِ أَيْ نَفَرَ Ya’nî kaçan ki deve pâlânıyla kaçıp pâlânı asılı kalıp ziyâde ürkse ضَرَبَ فِي جَهَازِهِ derler. Ve ضَرْبٌ [darb] Nisbet ma’nâsına da gelir; yukâlu: ضَرَبَتْ فِيهِ فُلَانَةُ بِعِرْقٍ ذِي أَشَبٍ Ve أَشَبٌ [eşeb] fethateynle ve şîn-i mu’ceme ile iltibâs ma’nâsınadır; ya’nî filâne oğlanı müştebih damar nisbetiyle doğurmuştur. Ve ضَرْبٌ [darb] Hafîf yağmura dahi derler. Ve ضَرْبٌ [darb] Etine yeyni adama derler, hafîfü’l-lahm ma’nâsına. Ve ekin yerine dahi derler, ضَيْعَةٌ [day’at] ma’nâsına. Ve nev’ ma’nâsına da gelir. Ve sikke ma’nâsına da isti’mâl olunur; yukâlu: دِرْهَمٌ ضَرْبٌ Masdar ile sıfatlanmak kabîlindendir, nitekim مَاءٌ غَوْرٌ وَسَكْبٌ derler. Ve ba’zılar eyitti, ضَرْبٌ [darb] seyrde sür’at etmeğe dahi derler.