اَلْجُمَّلُ [el-cummel] (سُكَّرٌ [sukker] vezninde) ve اَلْجُمَلُ [el-cumel] (صُرَدٌ [surad] vezninde) ve اَلْجُمْلُ [el-cuml] (قُفْلٌ [kufl] vezninde) ve اَلْجُمُلُ [el-cumul] (عُنُقٌ ['unuk] vezninde) ve اَلْجَمَلُ [el-cemel] (جَبَلٌ [cebel] vezninde) Gemi ipine denir ki murâd iri halatıdır, komana ta’bîr olunur. Ve kuri’e bihinne kavluhu ta’âlâ: ﴿حَتَّى يَلِجَ الْجَمَلُ فِي سَمِّ الْخِيَاطِ﴾ الآية Ve جُمَّلٌ [cummel] (سُكَّرٌ [sukker] vezninde ve tahfîfle câ’izdir) Hisâb-ı cümele denir ki أَبِيجَادٌ [ebîcâd] hurûf-ı mukatta’asıdır. Her biri bir 'adede dâldır, târîh hisâb ederler.

اَلْجُمَّلُ [el-cummel] (cîm’in zammı ve mîm’in fethi ve teşdîdiyle) Bir nev’ hisâb. Ve جُمَّلٌ [cummel] Gemi ipine dahi derler, habl-i sefîne ma’nâsına. Ve o şol iplerdir ki bir kaçın bir yere getirip bağlarlar. Ve İbn 'Abbâs radıyallâhu 'anhumâ: “حَتَّى يَلِجَ الْجُمَّلُ فِي سَمِّ الْخِيَاطِ” (الأعراف، 40) kırâ’at etti.