(a. i.) : 1) gözle görünmez, lâtif cisimlerden ibaret bir * yaratık(mahluk). 2) s. mee. pek zekî ve anlayışlı kimse.

iz. ar. 1. İns yani tâife-i beşerin gayri olarak görünmez ecsâm-ı latîfeden ibâret bir cins mahlûkât, ecinnî: ins ü cin. 2. Pek zeki ve fatîn şahıs: cin gibi bir çocuk; cin fikirli.

اَلْجَنُّ [el-cenn] (cîm’in fethi ve nûn’nun teşdîdiyle) ve اَلْجُنُونُ [el-cunûn] (قُعُودٌ [ku’ûd] vezninde) Bir nesneyi setr ve nihân eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: جَنَّهُ اللَّيْلُ وَجَنَّ عَلَيْهِ جَنًّا وَجُنُونًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا سَتَرَهُ وَكُلُّ مَا سُتِرَ عَنْكَ فَقَدْ جُنَّ عَنْكَ Mü’ellifin Basâ’ir’de beyânına göre جَنٌّ [cenn] mâddesi setr ma’nâsına mevzû’ olup ma’ânî-i sâ’ire ondan münşa’ibdir. Ve جَنٌّ [cenn] Rahimde cenîn mestûr olmak ma’nâsınadır; yukâlu: جَنَّ الْجَنِينُ فِي الرَّحِمِ جَنًّا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا اسْتَتَرَ Ve جَنٌّ [cenn] ve جُنُونٌ [cunûn] Delirmek ma’nâsınadır ki 'akl mestûr olur; yukâlu: جُنَّ الرَّجُلُ جَنًّا وَجُنُونًا عَلَى الْمَجْهُولِ إِذَا صَارَ مَجْنُونَا Ve جِنٌّ [cinn] (cîm’in kesriyle) ve جُنُونٌ [cunûn] ve جِنَانٌ [cinân] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Gece muzlim olmak yâhûd karanu kavuşmak ma’nâsınadır; yukâlu: جَنَّ اللَّيْلُ جِنًّا وَجُنُونًا وَجِنَانًا إِذَا أَظْلَمَ أَوِ اخْتَلَطَتْ ظُلْمَتُهُ ve yukâlu: وَارَاهُ جِنُّ اللَّيْلِ وَجُنُونُهُ وَجِنَانُهُ أَيْ ظُلْمَتُهُ أَوِ اخْتِلَاطُ ظُلْمَتِهِ Ve جُنُونٌ [cunûn] Yerin otları bi’l-cümle çiçek açmak ma’nâsınadır; yukâlu: جُنَّتِ الْأَرْضُ عَلَى الْمَجْهُولِ إِذَا أَخْرَجَتْ زَهْرَهَا وَنَوْرَهَا

اَلْجِنُّ [el-cinn] (cîm’in kesriyle) Gecenin zulmetine yâhûd ihtilâtına denir ki zikr olundu. Ve جِنُّ النَّاسِ [cinnu’n-nâs] ve جَنَانُ النَّاسِ [cenânu’n-nâs] ki سَحَابٌ [sehâb] veznindedir, müctema’-ı nâsın göm ve firâvân olan yerine denir, dâhil olanı setr eylediği için; tekûlu: لَقِيتُهُ فِي جِنِّ النَّاسِ وَجَنَانِهِمْ أَيْ مُعْظَمِهِمْ Ve جِنٌّ [cinn] Melâ’ikeye ıtlâk olunur, mestûr oldukları için, جِنَّةٌ [cinnet] dahi denir.

اَلْجِنِّيُّ [el-cinniyy] (cîm’in kesri ve nûn’un teşdîdiyle) Vâhidi, رُومٌ [rûm] ile رُومِيٌّ [rûmiyy] gibi.Ba’zılar eyitti: جِنٌّ [cinn]e جِنٌّ [cinn] dedikleri mezbûrlar görünmez belâ olup onlardan ihtirâz olunduğu içindir. Ve جِنٌّ [cinn] Kalbe dahi ıtlâk olunur. Ve جِنٌّ [cinn] Bir nesnenin ibtidâsına dahi derler; yukâlu: كَانَ ذَلِكَ فِي جِنِّ شَبَابِهِ أَيْ فِي أَوَّلِ شَبَابِهِ Ve tâzelik ma’nâsına dahi gelir; tekûlu: إِفْعَلْ ذَلِكَ الْأَمْرَ بِجِنِّ ذَلِكَ وِبِحَدَثَانِهِ

اَلْجِنُّ [el-cinn] (cîm’in kesri ve nûn’un teşdîdiyle) إِنْسٌ [ins]in mukâbilidir.