اَلْجَلْفُ [el-celf] (cîm’in fethi ve lâm’ın sükûnuyla) Bir nesnenin kabuğunu soymak ma’nâsınadır; yukâlu: جَلَفَ الشَّيْءَ جَلْفًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا قَشرَهُ Ve bir nesnenin mecmû’unu sıyırıp süpürüp gidermek ma’nâsınadır; yukâlu: جَلَفَهُ بِمَعْنَى جَرَفَهُ Ve kılıçla vurmak ma’nâsınadır; yukâlu: جَلَفَهُ بِالسَّيْفِ إِذَا ضَرَبَهُ بِهِ Ve bir nesneyi bi-tamâmihi kökünden koparmak ma’nâsınadır; yukâlu: جَلَفَهُ إِذَا قَلَعَهُ وَاسْتَأْصَلَهُ

vn. 1. A peeling, a removing the skin or surface of a thing; or, the skin or surface itself. 2. A carrying away the most of a thing. 3. An extirpating. 4. A wounding, slashing with a sword.

اَلْجَلْفُ [el-celf] (cîm’in fethi ve lâm’ın sükûnuyla) Bir nesnenin kabın soymak; yukâlu: جَلَفْتُ الطِّينَ عَنْ رَأْسِ الدَّنِّ أَجْلُفُهُ جَلْفًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ Ve دَنٌّ [denn] dâl-ı mühmele ile küp ma’nâsınadır. Ve جَلْفٌ [celf] Kat’ ma’nâsına da gelir; tekûlu: جَلَفْتُ الشَّيْءَ إِذَا اسْتَأْصَلْتَهُ Ya’nî aslından kat’ eylesen.