(a. i.) : 1) nefs. 2) başak,

اَلْبُذْمُ [el-buzm] (bâ’nın zammı ve zâl-ı mu’cemenin sükûnuyla) Fikr-i metîn ve re’y ve hazm ma’nâsınadır; yukâlu: رَجُلٌ ذُو بُذْمٍ أَيْ رَأْيٍ وَحَزْمٍ Ve nefs ve zât ma’nâsınadır. Ve kesâfet ma’nâsınadır; yukâlu: بِهِ بُذْمٌ أَيْ كَثَافَةٌ Ve çâlaklık, celâdet ma’nâsınadır; yukâlu: هُوَ ذُو بُذْمٍ أَيْ جَلَدٍ Ve semizliğe denir; yukâlu: بِهِ بُذْمٌ أَيْ سِمَنٌ Ve tahmîl olunan tekâlîf ve 'ârızâtı ihtimâlle olan sabr ve sebât ve tahammüle denir. Ve zor ve kuvvet ma’nâsınadır.