اَلْبُرْدُ [el-burd] (bâ’nın zammıyla) Bir nev’ muhattat ya’nî çubuklu kumaş adıdır; بُرْدٌ [burd]-i Yemânî zebân-zeddir. Cem’i أَبْرَادٌ [ebrâd] gelir ve أَبْرُدٌ [ebrud] gelir ve بُرُودٌ [burûd] gelir. Ve bir nev’ 'abâya denir ki ihrâm gibi bedene bürünürler. Ve bu cem’dir, müfredi بُرْدَةٌ [burdet]tir. Ve hâlen bu diyârlarda hırka ta’bîr ettiğimiz libâsa da بُرْدَةٌ [burdet] ıtlâk olunur; ve minhu’l-meselu: أَيْ يَفْعَلاَنِ فِعْلاً وَاحِدًا” هُمَا فِي بُرْدَةِ أَخْمَاسٍ” Mü’ellifin “خ،م،س” mâddesinde beyânı üzere خِمْسٌ [hims] hâ’nın kesriyle mülûk-i Yemen’den biridir ki بُرْدٌ خِمْسٌ dedikleri ma’rûf kumaşı en evvel o nesc ettirdi ve ‘inde’l-ba’z bir gûne kumaştır ki tûlü beş zirâ’ olur. İki adam birbiriyle kemâl-i muhabbet ü sadâkatle yek-dil ve yek-cihet olduklarında mesel-i mezbûru darb ederler, gûyâ ki ikisi sevb-i vâhid içre yek-vücûddur demektir. Ve yine emsâldendir ki iki kimse muhâsame ve şikâk ve mu’âdâtta şiddet ve yekdîgere îrâs-ı şerr ü mazarrat eyleseler “وَقَعَ بَيْنَهُمَا قَدُّ بُرُودِ يُمَنَةٍ” derler. يُمَنَةٌ [yumenet] yâ’nın zammı ve mîm’in fethiyle يُمَنٌ [yumen] lafzının vâhididir ki Yemen diyârında mensûc kumaşlara denir, be-gâyet kavî ve müstahkem olmakla yırtılması pek düşvâr ve ancak bir hâdise-i 'azîme isâbetine mevkûf olur. Ve بُرْدَةٌ [Burdet] Bir recül ismidir.