(a. i.) : susama, (bkz. : atş).

اَلْبَخَصُ [el-behas] (bâ’nın ve hâ-yı mu’cemenin fethiyle) Ayağın etine denir ki murâd taban etidir. Ve devenin bakanağına denir, فِرْسِنُ الْبَعِيرِ [firsinu’l-ba’îr] ma’nâsına. Ve elde parmak diplerinde olan etlere denir ki aya tarafında vâki’dir. Ve şol ete denir ki fâsid ve tebâh olmakla ba’zı yerinde beyâzlık 'ârız olmuş ola. Ve gözlerin üst ve alt kapaklarında olan yumru ete denir ki şiş tarzında olur; ba’zı kimsede pek ziyâde olur. Ve بَخَصٌ [behas] Masdar olur, göz kapakları pek etli olmak ma’nâsına; yukâlu: بَخِصَ الرَّجُلُ بَخَصًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا كَانَ أَبْخَصَ Kâle’ş-şârih ve yukâlu: فِي عَيْنِهِ بَخَصٌ وَبَخِصَتْ عَيْنُهُ

اَلْبَهَصُ [el-behas] (fethateynle) Susamak, عَطَشٌ ['ataş] ma’nâsınadır; yukâlu: بَهَصَ الرَّجُلُ بَهَصًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا عَطِشَ

اَلْبَخَصَةُ [el-behasat] (kezâlik fethateynle) Vâhidi. Ve بَخَصٌ [behas] Kezâlik şol yumru ete derler ki gözün üzerinde yâhûd altında şîş üslûbunda ola; yukâlu: بَخِصَ الرَّجُلُ مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ

اَلْبَخَصُ [el-behas] (fethateynle) Ayakta olan et, لَحْمُ قَدَمٍ [lahmu kadem] ma’nâsına. Ve deve tabanına dahi derler. Ve elde parmak diplerinde olan etler ki aya cânibindedir.