اَلْبَهَارُ [el-behâr] (سَحَابٌ [sehâb] vezninde) Bir hoş-bû nebât adıdır, papatya nev’inden sığır gözü dedikleri papatyanın küçük ve sarı nev’idir ki sarı papatyaya dedikleridir. Ve بَهَارٌ [behâr] Mutlakâ hûb ve münîr ve tâb-dâr olan şey’e denir, çehre-i mehâbîb gibi. Ve atın sînesine denir, لَبَبُ الْفَرَسِ [lebebu’l-feres] ma’nâsına. Kezâlik sînesinde olan beyâza denir ki sîne-bend durduğu yerde olan beyâz olacaktır. Ve بَهَارٌ [Behâr] Merv kazâsında bir karye adıdır, بَهَارِينُ [Behârîn] dahi derler; muhaddisinden Rukâd b. İbrâhîm el-Behârî oradandır.