اَلْبَدُّ [el-bedd] (bâ’nın fethi ve dâl’ın teşdîdiyle) Ayırmak ma’nâsınadır; yukâlu. بَدَّ رِجْلَيْهِ بَدًّا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا فَرَّقَهُمَا Ve بَدٌّ [bedd] Yorulmak, ta’ab ve kelâl ma’nâsınadır; tekûlu: عَرَضَ لِي مِنْهُ بَدٌّ أَيْ تَعَبٌ Ve bir kimseyi bir nesneden keff ve men’le ba’îd ve bertaraf eylemek ma’nâsına isti’mâl olunur; yukâlu: بَدَّ فُلاَنٌ صَاحِبَهُ عَنْهُ إِذَا أَبْعَدَهُ وَكَفَّهُ وَتَجَافَى بِهِ

اَلْبَدُّ [el-bedd] (bâ’nın fethiyle) Ayırmak; yukâlu: بَدَّهُ يَبُدُّهُ بَدًّا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ أَيْ فَرَّقَهُ Ve بَدٌّ [bedd] Pâlânın eğrimin doldurmağa dahi derler; yukâlu: بَدَّ قَتَبَهُ يَبُدُّهُ وَهُوَ أَنْ تَتَّخِذَ خَرِيطَتَيْنِ فَتَحْشُوَهُمَا فَتَجْعَلَهُمَا تَحْتَ الْأَحْنَاءِ لِئَلَّا يُدْبِرَ الْحَشَبُ الْبَعِيرَ Ya’nî iki sahtiyân pâresinin için doldurup pâlânın ağaçlarının altına komaktır, yağır etmesin diye.