اَلْعَصَبُ [el-'asab] (fethateynle) ve اَلْأَعْصَابُ [el-a’sâb] (hemzenin fethiyle) İkisi dahi عَصَبَةٌ ['asabet]in cem’idir, sinirler ma’nâsına. Ve eşrâf-ı kavme dahi عَصَبٌ ['asab] ıtlâk olunur; yukâlu: هُوَ مِنْ عَصَبِ الْقَوْمِ أَيْ خِيَارِهِمْ Ve عَصَبٌ ['asab] diye 'ilm-i 'arûzda “mefâ’ilet”ün lâm’ın iskân olunup “mefâ’îl”e nakl olunmaktır. Ve عَصَبٌ ['asab] Et sinirli olmağa dahi derler; yukâlu: عَصِبَ اللَّحْمُ مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ أَيْ كَثُرَ عَصَبُهُ