اَلْعَرَضُ [el-'arad] (fethateynle) Şol nesnedir ki insâna 'ârız olur, marazdan ve maraza şebîh nesneden. Ve عَرَضٌ ['arad] Dünyâ ve mâl-ı dünyâya derler, kalîl olsun kesîr olsun; yukâlu: اَلدُّنْيَا عَرَضٌ حَاضِرٌ يَأْكُلُ مِنْهَا الْبَرُّ وَالْفَاجِرُ Ve عَرَضٌ ['arad] 'Askeri gözden geçirip yoklamak ma’nâsına da geli, عَرْضٌ ['ard] gibi râ’nın sükûnuyla, nitekim mürûr etti, pes râ’nın fethi ve sükûnu lügat olur قَبَضٌ [kabad]la قَبْضٌ [kabd] gibi. Ve عَرَضٌ ['arad] Şol oka yâhûd şol taşa derler ki bir nesneye kasd edip ona ve gayra dokuna; yukâlu: سَهْمُ عَرَضٍ وَحَجَرُ عَرَضٍ بِالْإِضَافَةِ ve minhu kavluhum: “عُلِّقْتُهَا عَرَضًا” Bu kelâmı şol kimse tekellüm eder ki bir 'avret arkırı geçerken bilâ-ihtiyâr ona gönül bağlaya.