i. 1. Ağaç vesâire nebâtâtın az çok yassı ve cinsine göre muhtelifu’ş-şekl cüz’ü ki ekseriya kışın dökülüp baharda yine teceddüd eder, varak, berg: çınar, asma, ıspanak yaprağı; yeşil, kuru yaprak; yaprağını döker, dökmez ağaç. 2. Kâğıt ve kitap ve mektub gibi şeylerin bir katı ki iki sahifeyi hâvîdir, varak: kitabın yapraklarını çevirmek, satmak; iki yapraktan ibâret kâğıt. 3. Kat kat olan şeylerin beher katı, tabaka: taş, mermer yaprağı, tahta yaprağı = bir kütükten biçilen tahtaların beheri: bu kalastan bir yaprak almalı. 4. Birkaç en kumaştan dikilmiş şeyin beher eki: yalnız yaprağı; üç yapraktan yapılmış fistân. 5. Bilhassa asma ve bağ yaprağı: yaprak dolması; yaprak kurmak; taze yaprak.