اَلْوَغْدُ [el-vagd] (vâv’ın fethi ve gayn-ı mu’cemenin sükûnuyla) Ahmak ve za’îfü’l-'akl ve denî ve fürû-mâye olan kimseye denir, 'alâ-kavlin za’îfü’l-cism kimseye denir; yukâlu: رَجُلٌ وَغْدٌ أَيْ أَحْمَقُ ضَعِيفٌ رَذْلٌ دَنِيءٌ أَوِ الضَّعِيفُ جِسْمًا Ve çocuğa denir, صَبِيٌّ [sabiyy] gibi. Ve kavm ve cemâ’atin hizmet-kârına denir, خَادِمُ الْقَوْمِ [hâdimu’l-kavm] ma’nâsına. Cem’i أَوْغَادٌ [evgâd] gelir ve وُغْدَانٌ [vugdân] gelir vâv’ın zammıyla ve وِغْدَانٌ [vigdân] gelir vâv’ın kesriyle. Ve وَغْدٌ [vagd] Sebzevâttan bâdincâna denir, مَغْدٌ [magd] gibi. Ve kumar oklarından bir okun ismidir ki onun nasîbi yoktur. Ve köleye denir, عَبْدٌ ['abd] gibi.

اَلْوَغْدُ [el-vagd] (vâv’ın fethiyle ve 'ayn’ın sükûnuyla) Hizmet etmek; tekûlu: وَغَدْتُ الْقَوْمَ أَغِدُهُمْ مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا خَدَمْتَهُمْ Ve وَغْدٌ [vagd] Şol kimseye derler ki boğazı tokluğuna hizmet eyleye; tekûlu minhu: وَغُدَ الرَّجُلُ مِنَ الْبَابِ الْخَامِسِ Ve وَغْدٌ [vagd] Meysir oklarından bir oktur ki onun nasîbi yoktur. Ve مَيْسِرٌ [meysir] mîm’in fethi ve sîn’in kesriyle kumar oyunudur.