اَلْوَرِقُ [el-verik] (vâv’ın fethi ve râ’nın kesriyle) Sikke vurulmuş akçe, dirhem-i madrûb ma’nâsına.

اَلْوَرْقُ [el-verk] (vâv’ın fethi ve râ’nın sükûnuyla) Ağaç yaprağın dermek; tekûlu: وَرَقْتُ الشَّجَرَةَ أَرِقُهَا وَرْقًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا أَخَذْتَ وَرَقَهَا

وَرْقٌ [Verk] (وَعْدٌ [va’d] vezninde) Esmâdandır: Muhammed b. 'Abdullâh b. hamdeveyh b. Verk muhaddistir. Ve وَرْقٌ [verk] Masdar olur, ağaç yapraklanmak ma’nâsına; yukâlu: وَرَقَ الشَّجَرُ وَرْقًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا ظَهَرَ وَرَقُهُ

اَلْوَرَقَةُ [el-verekat] (fethateynle) Vâhidi, bir yaprak ma’nâsına. Ve وَرَقٌ [verak] Müdevver olan kana dahi derler bir damla ola, ba’dehu بَصِيرَةٌ [besîret] derler ki deve tabanı mikdârı ola, ba’dehu جَدِيَّةٌ [cediyyet] derler ki ondan ziyâde ola ba’dehu إِسْبَاءَةٌ [isbâ’et] derler kesr-i hemze ile istidâret mertebesinden çıkıp uzanmış olursa ki cem’i أَسَابِيُّ [esâbiyy]dir. Ve Ebû Yûsuf eyitti: وَرَقٌ [verak] kavmin tâze civân olanlarına dahi derler. Ve وَرَقٌ [verak] Mâla dahi derler gerek dirhem olsun gerek gayrı olsun.

s. (pl. اوراق وراق، ; n. u. ورقە) 1. A leaf; a petal. 2. A sheet of paper. 3. A stamped coin. 4. T. Metal beaten into leaf; gold or silver leaf especially, false gold leaf.

اَلْوَرْكُ [el-verk] (vâv’ın fethi ve kesriyle) ve اَلْوَرِكُ [el-verik] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Bedende uyluğun üst tarafına denir ki uca ve kemiğine uca kemiği denir, iki taraflı olur, ikisine وَرِكَانِ [verikân] denir, lahm ve şahmıyla Türkîde kıynak ta’bîr olunur ki 'Arabîde اَلْيَةٌ [elyet] denir ve Fârisîde sürûn denir. Ve bu mü’ennestir, cem’i أَوْرَاكٌ [evrâk]tır; ve minhu yukâlu: اَلْقَوْمُ عَلَي وَرِكٍ وَاحِدٍ أَيْ مُتَّفِقٌ كَمَا يُقَالُ سَاقٌ وَاحِدٌ

اَلْوَرَاقُ [el-verâk] (سَحَابٌ [sehâb] vezninde) Yer yüzünün nebâtla yemyeşil olmasına denir. Ve bu وَرْقٌ [verk]ten me’hûz değildir.

iz. ar. cm: evrâk. 1. Ağaç ve ot yaprağı: اوراق سقوط sükût-ı evrâk = yaprak dökümü; زهريه اوراق evrâk-ı zehriyye = çiçeği terkîb eden renkli yapraklar. 2. Kâğıt veya kitap yaprağı, iki sahifeden ibâret yaprak: evrâkı açılmamış bir kitap. 3. Yazılmış kâğıt, mektup, tezkere, tahrîrât: evrâk-ı resmiye; evrâk-ı müteferri’âsı leffen gönderiliyor; Evrâk odası, kalemi = bir dâire-i resmiyenin mevrûd ve mürsel kâffe-i muharrerâtının kayd ve hıfzına mahsus dâire; evrâk müdürü = bu dâirenin baş memuru; وفا و مهر ورق varak-ı mihr ü vefâ = vefâdârlıktan kinâye. 4. Ekseriya birer yapraktan ibâret olan matbû gazete vesâire: evrâk-ı havâdis. 5. tr. Yaldızlanması merâm olunan şeye yapıştırılmak üzere pek yufka dökülmüş altın safhası veya taklidi, yaldızlama kâğıdı: varak yapıştırmak; varakla yaldızlamak.

اَلْوَرْكُ [el-verk] (vâv’ın fethi ve kesriyle) ve اَلْوَرِكُ [el-verik] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Bedende uyluğun üst tarafına denir ki uca ve kemiğine uca kemiği denir, iki taraflı olur, ikisine وَرِكَانِ [verikân] denir, lahm ve şahmıyla Türkîde kıynak ta’bîr olunur ki 'Arabîde اَلْيَةٌ [elyet] denir ve Fârisîde sürûn denir. Ve bu mü’ennestir, cem’i أَوْرَاكٌ [evrâk]tır; ve minhu yukâlu: اَلْقَوْمُ عَلَي وَرِكٍ وَاحِدٍ أَيْ مُتَّفِقٌ كَمَا يُقَالُ سَاقٌ وَاحِدٌ

اَلْوَرَقُ [el-verak] (fethateynle) Ağaç yaprağı ve kitâb kâgıdı.