اَلْهَوْدُ [el-hevd] (hâ’nın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Bir adam irtikâb ettiği kâra peşîmân olup ondan Hakk’a tevbe ve rücû’ eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: هَادَ الرَّجُلُ يَهُودُ هَوْدًا إِذَا تَابَ وَرَجَعَ إَلَى الْحَقِّ

اَلْهَوَدُ [el-heved] (fethateynle) هَوْدَةٌ [hevdet]nin cem’idir ki deve hörgücüne denir, aslâ kemiği olmayıp sâfî lahm ve şahm olmakla mülâyim olduğu için.

vn. & s. A forsaking error and returning to what is right.

s. pl. of هودە, q. v.

prop. n. A name of men; especially, Heber, reputed a prophet of God.

a. pl. of هائد 1. Repentant. 2. (hence) The Jews, as having forsaken the golden calf and turned to God.

اَلْهَوْدُ [el-hevd] (hâ’nın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Tevbe ve rücû’ etmek; yukâlu: هَادَ يَهُودُ هَوْدًا إِذَا تَابَ وَرَجَعَ إِلَى الْحَقِّ Ve هَادَ [hâde] Yehûdî oldu ma’nâsına da gelir.

اَلْهَوَدُ [el-heved] (kezâlik) هَوْدَةٌ [hevdet]in cem’idir, hörgüçler ma’nâsına.

اَلْهُودُ [el-hûd] (hâ’nın zammıyla ve vâv’ın sükûnuyla) هَائِدٌ [hâ’id]in cem’idir, tevbe kılıcılar ma’nâsına; yukâlu: قَوْمٌ هُودٌ مِثْلُ حَائِلٍ وَحُولٍ وَبَازِلٍ وَبُزُلٍ Ve هُودٌ [hûd] Yehûdî ma’nâsına da gelir. Ve حَائِلٌ [hâ’il hâ-i mühmele ile yüksüz olan nâka حَامِلَةٌ [hâmilet]in mukâbilidir. Ve بَازِلٌ [bâzil] bâ-i muvahhade ve zâ-i mu’ceme ile sekiz yaşında olan devedir ki dokuzuna girmiş ola.