اَلْهُونُ [el-hûn] (hâ’nın zammıyla) ve اَلْهَوَانُ [el-hevân] (سَحَابٌ [sehâb] vezninde) ve اَلْمَهَانَةُ [el-mehânet] (أَمَانَةٌ [emânet] vezninde) Hor ve zelîl olmak ma’nâsınadır; yukâlu: هَانَ الرَّجُلُ يَهُونُ هُونًا وَهَوَانًا وَمَهَانَةً إِذَا ذَلَّ Ve هُونٌ [hûn] ve مَهَانَةٌ [mehânet] hizy ve fazîha ve hâkisârî ma’nâsınadır; yukâlu: وَقَعَ فِي الْهُونِ وَالْمَهَانَةِ أَيِ الْخِزْيِ Ve هُونٌ [Hûn] Esmâdandır: Hûn b. huzeyme b. Mudrike bir kabîle pederidir. Ve هُونٌ [hûn] Mutlakan halk ve mahlûk ma’nâsına müsta’meldir; tekûlu: مَا أَدْرِي أَيُّ الْهُونِ هُوَ أَيْ أَيُّ الْخَلْقِ