(f. s.) : 1) mubârek, kutlu. 2) pâdişâha âit. Alem-i hümâyûn : pâdişâh bayrağı. Otâg-ı hümâyûn : pâdişâh çadırı. Sarây-ı hümâyûn : pâdişâh sarayı. Ordû-yi hümâyûn : pâdişâh ordusu. 3) müz. Türk müziğinin dokuz numaralı basit makamıdır. En eski makamlardan biridir. Hicaz âilesindendir; hicaz dörtlüsü ile pûselik beşlisinden ibarettir. Durak, dügâh ve güçlü -dördüncü derece olan- nevâ’dır. Donanımına “si” bakıyye bemolü ile “do” bakıyye diyezi konulur. Niseb-i şerife sayısı 6 dır. Dizisi umumiyetle çıkıcıdır. Orta sekizlideki sesleri, pestden tizze doğru şöyledir : dügâh, dik-kürdî, nim hicaz, neva, hüseynî, acem, gerdaniye ve muhayyer.

sıf. fa. 1. Kuvvetli, saâdetli, huceste, mübârek: tâli’-i hümâyûn, nâme-i hümâyûn. 2. Sâhib-i devlet ve saltanat olan pâdişâh-ı zîşân hazretlerine mensûb ve müteallik, şâhâne, mülûkâne, sultânî: sarây-ı hümâyûn = sarây-ı pâdişâhî; enderûn-ı hümâyûn = eski saray, vaktiyle harem-i hâss; Âmedî-i Dîvân-ı Hümâyûn = Bâb-ı Âlî’nin Mâbeyn-i Hümâyûn’la olan muhâberâtına mahsus kalem; Dîvân-ı Hümâyûn Kalemi = Bâb-ı Âlî’de muâhedelerin, fermanların, beratların kayd u zabtına memur dâire. Hatt-ı hümâyûn = esâsen hatt-ı dest-i hümâyûn ve ale’l-ıtlâk cânib-i hazret-i pâdişâhîden sâdır olup resmen ve alenen okunan fermân-ı âlî: Gülhâne Hatt-ı Hümâyûnu: Bâb-ı Âlî’de hatt-ı hümâyûn okundu; ordu-yı hümâyûn, donanmâ-yı hümâyûn. || mu. Bir makâm.

a. 1. Felicitously august. 2. Royal, imperial. 3. A name of men.