vn. & s. 1. A turning upside-down, inverting, upsetting; inversion. 2. A swerving; declination. 3. A hurting one’s foot against a rock. 4. A falling into trouble.

s. A peculiar kind of lameness with a stoop to one side.

اَلنَّكْبُ [en-nekb] (ضَرْبٌ [darb] vezninde) ve اَلنَّكَبُ [en-nekeb] (تَعَبٌ [ta’ab] vezninde) ve اَلنُّكُوبُ [en-nukûb] (قُعُودٌ [ku’ûd] vezninde) Yoldan sapmak ma’nâsınadır; yukâlu: نَكَبَ عَنِ الطَّرِيقِ وَنَكِبَ نَكْبًا وَنَكَبًا وَنُكُوبًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ وَالرَّابِعِ إِذَا عَدَلَ عَنْهُ Ve نَكْبٌ [nekb] (ضَرْبٌ [darb] vezninde) Bir nesneyi elden atıp yere bırakmak ma’nâsınadır; yukâlu: نَكَبَ بِهِ نَكْبًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا طَرَحَهُ Mü’ellif bunu tekrâr eylemiştir. Ve bir kabı baş aşağı çevirip içinde olan nesneyi boşaltmak ma’nâsınadır; yukâlu: نَكَبَ اْلإِنَاءَ إِذَا هَرَاقَ مَا فِيهِ ve yukâlu: نَكَبَ الْكِنَانَةَ إِذَا نَثَرَ مَا فِيهَا Ya’nî “Ok gibi kuburunu ser-nigûn edip içinde olan okları perîşân eyledi.” Ve ayağı taş yaralamak, 'alâ-kavlin taş dokunmakla taşırkamak ma’nâsınadır; yukâlu: نَكَبَتِ الْحِجَارَةُ رِجْلَهُ إِذَا لَثَمَتْهَا أَوْ أَصَابَتْهَا Ve نَكْبٌ [nekb] Musîbete denir, نَكْبَةٌ [nekbet] gibi. Ve نَكْبٌ [nekb] ve نُكْبٌ [nukb] (nûn’un zammıyla) Zamân bir kimseyi fart-ı mihnet ü meşakkate uğratmak yâhûd bir musîbete dûçâr eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: نَكَبَهُ الدَّهْرُ نَكْبًا وَنُكْبًا إِذَا بَلَغَ مِنْهُ أَوْ أَصَابَهُ بِنَكْبَةٍ

s. (pl. نكوب) A calamity.

اَلنَّكِيبُ [en-nekîb] At ve katır ve eşek tırnağının dâ’iresine denir.

اَلنَّكْبُ [en-nekb] (ضَرْبٌ [darb] vezninde) ve اَلنَّكَبُ [en-nekeb] (تَعَبٌ [ta’ab] vezninde) ve اَلنُّكُوبُ [en-nukûb] (قُعُودٌ [ku’ûd] vezninde) Yoldan sapmak ma’nâsınadır; yukâlu: نَكَبَ عَنِ الطَّرِيقِ وَنَكِبَ نَكْبًا وَنَكَبًا وَنُكُوبًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ وَالرَّابِعِ إِذَا عَدَلَ عَنْهُ Ve نَكْبٌ [nekb] (ضَرْبٌ [darb] vezninde) Bir nesneyi elden atıp yere bırakmak ma’nâsınadır; yukâlu: نَكَبَ بِهِ نَكْبًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا طَرَحَهُ Mü’ellif bunu tekrâr eylemiştir. Ve bir kabı baş aşağı çevirip içinde olan nesneyi boşaltmak ma’nâsınadır; yukâlu: نَكَبَ اْلإِنَاءَ إِذَا هَرَاقَ مَا فِيهِ ve yukâlu: نَكَبَ الْكِنَانَةَ إِذَا نَثَرَ مَا فِيهَا Ya’nî “Ok gibi kuburunu ser-nigûn edip içinde olan okları perîşân eyledi.” Ve ayağı taş yaralamak, 'alâ-kavlin taş dokunmakla taşırkamak ma’nâsınadır; yukâlu: نَكَبَتِ الْحِجَارَةُ رِجْلَهُ إِذَا لَثَمَتْهَا أَوْ أَصَابَتْهَا Ve نَكْبٌ [nekb] Musîbete denir, نَكْبَةٌ [nekbet] gibi. Ve نَكْبٌ [nekb] ve نُكْبٌ [nukb] (nûn’un zammıyla) Zamân bir kimseyi fart-ı mihnet ü meşakkate uğratmak yâhûd bir musîbete dûçâr eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: نَكَبَهُ الدَّهْرُ نَكْبًا وَنُكْبًا إِذَا بَلَغَ مِنْهُ أَوْ أَصَابَهُ بِنَكْبَةٍ

Iskartaya çıkarmak. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; عَنْ saptırmak, uzak durmak, ıskartaya atmak, vazgeçmek, sapmak.

Felaket, sıkıntı. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; zorluk, facia, afet.

عَنْ sapmak.

اَلنَّكْبُ [en-nekb] (ضَرْبٌ [darb] vezninde) ve اَلنَّكَبُ [en-nekeb] (تَعَبٌ [ta’ab] vezninde) ve اَلنُّكُوبُ [en-nukûb] (قُعُودٌ [ku’ûd] vezninde) Yoldan sapmak ma’nâsınadır; yukâlu: نَكَبَ عَنِ الطَّرِيقِ وَنَكِبَ نَكْبًا وَنَكَبًا وَنُكُوبًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ وَالرَّابِعِ إِذَا عَدَلَ عَنْهُ Ve نَكْبٌ [nekb] (ضَرْبٌ [darb] vezninde) Bir nesneyi elden atıp yere bırakmak ma’nâsınadır; yukâlu: نَكَبَ بِهِ نَكْبًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا طَرَحَهُ Mü’ellif bunu tekrâr eylemiştir. Ve bir kabı baş aşağı çevirip içinde olan nesneyi boşaltmak ma’nâsınadır; yukâlu: نَكَبَ اْلإِنَاءَ إِذَا هَرَاقَ مَا فِيهِ ve yukâlu: نَكَبَ الْكِنَانَةَ إِذَا نَثَرَ مَا فِيهَا Ya’nî “Ok gibi kuburunu ser-nigûn edip içinde olan okları perîşân eyledi.” Ve ayağı taş yaralamak, 'alâ-kavlin taş dokunmakla taşırkamak ma’nâsınadır; yukâlu: نَكَبَتِ الْحِجَارَةُ رِجْلَهُ إِذَا لَثَمَتْهَا أَوْ أَصَابَتْهَا Ve نَكْبٌ [nekb] Musîbete denir, نَكْبَةٌ [nekbet] gibi. Ve نَكْبٌ [nekb] ve نُكْبٌ [nukb] (nûn’un zammıyla) Zamân bir kimseyi fart-ı mihnet ü meşakkate uğratmak yâhûd bir musîbete dûçâr eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: نَكَبَهُ الدَّهْرُ نَكْبًا وَنُكْبًا إِذَا بَلَغَ مِنْهُ أَوْ أَصَابَهُ بِنَكْبَةٍ