اَلنَّفِيسُ [en-nefîs] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ve اَلْمَنْفُوسُ [el-menfûs] ve اَلْمُنْفَسُ [el-munfes] (مُخْرَجٌ [muhrec] vezninde) Şol fâhir ve mergûb nesneye denir ki tahsîl ve temellükü husûsunda nâs birbiriyle tenâfüs eder olalar; yukâlu: شَيْء نَفِيسٌ وَمَنْفُوسٌ وَمُنْفَسٌ إِذَا كَانَ يُتَنَافَسُ فِيهِ وَيُرْغَبُ Ve نَفِيسٌ [nefîs] Çok mâla ıtlâk olunur; yukâlu: لِفُلاَنٍ نَفِيسٌ أَيْ مَالٌ كَثِيرٌ Ve Nefîs b. Muhammed mevâlî-i ensârdandır, قَصْرُ نَفِيسٍ [kasru Nefîs] nâmıyla olan kasrı Medîne’ye iki mîl mesâfe bir mevzi’dedir. Ve مَنْفُوسٌ [menfûs] Yeni doğmuş velede ıtlâk olunur. Kâle’ş-şârih ve fî hadîsi İbni’l-Museyyeb: hلاَ يَرِثُ الْمَنْفُوسُ حَتَّى يَسْتَهِلَّ صَارِخًاh أَيْ حَتَّى يُسْمَعَ لَهُ صَوْتٌ