(a. h. i.) : Osmanlı şâirleri arasında en çok değer kazananlardan biridir. Adı Ahmed’dir. Sultan İbrahim zamanında kazasker bulunan Mustafa Efendi’nin torunudur. Mahmud Paşa mahkemesinde hâkimlik etmiştir. Meşhur Damat ibrahim Paşa’nın kitapçısı ve nedîmi idi. 1730 da ölmüş ve İstanbul’da Karaca Ahmed mezarlığına gömülmüştür. Dîvânı ile Sahâif-ül-ahbâr tercümesi olan “Müneccimbaşı târihi” başlıca eserlerindendir.

sıf. iz. ar. cm: nüdemâ. 1. Hem-nerm, hem-sohbet. 2. Bir büyük zâtı güzel sözler ve latîf fıkralarla eğlendiren adam: nedîm-i hâs. 3. Güzel söz ve latîf fıkralar bilip eğlendirmeye muktedir olan: nedîm bir zâttır.

اَلنَّدِيمُ [en-nedîm] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ve اَلنَّدِيمَةُ [en-nedîmet] (hâ’yla) Hem-kadeh olan kimseye denir; cem’i نُدَمَاءُ [nudemâ’] gelir, كُرَمَاءُ [kuremâ’] vezninde; yukâlu: هُوَ نَدِيمُهُ أَيْ مُنَادِمُهُ Pes mutlak musâhibe نَدِيمٌ [nedîm] ıtlâkı tevessü’ vechiyledir. Ve Muhammed b. hasen b. Nedîme Ebû Bekr es-Saydelânî’dir ki İmâm Sem’ânî şeyhidir.

s. (pl. ندمان ندام، ندما،) 1. A boon-companion, convivial associate. 2. T. A prince’s buffoon.