نَدْبَةُ [Nedbet] (حَمْزَةُ [hamzet] vezninde) Esâmî-i nisvândandır. Ezvâc-ı mutahharadan Meymûne bint el-hâris’in câriyeleri ismidir ki sahâbiyyedir. Ve muhaddisînden hasan b. Nedbe’nin vâlidesi ismidir, pederi habîb’dir. Ve نَدْبَةٌ [nedbet] At ve katır ve deve makûlesi dâbbelerden hâlet-i vâhide ya’nî sîret-i vâhide üzere sâbit olmayan dâbbeye denir ki gâh mülâyim ve gâh serkeş olup ve gâh güzel eşip ve gâh kâhillik eden hayvân olacaktır.

اَلنُّدْبَةُ [en-nudbet] (غُرْفَةٌ [gurfet] vezninde) Ma’nâ-yı ahîrden ismdir, meyyit üzere o gûne ağlamağa denir. Ve نَدْبٌ [nedb] Her husûsta cüst ve çîre ve zarîf ve necîb ve kâr-güzâr adama denir. Cem’i نُدُوبٌ [nubûb] gelir, ضُرُوبٌ [durûb] gibi ve نُدَبَاءُ [nudebâ’] gelir ki ظَرِيفٌ [zarîf] veznine mahmûldür; yukâlu: رَجُلٌ نَدْبٌ أَيْ خَفِيفٌ فِي الْحَاجَةِ ظَرِيفٌ نَجِيبٌ

اَلنُّدْبَةُ [en-nudbet] (غُرْبَةٌ [gurbet] vezninde) Nedb-i meyyit ma’nâsından ismdir ki zikr olundu. Ve نُدْبَةٌ [nudbet] Fasîh ve belîg kimeseye ve fasîh ve belîg kelâma denir; yukâlu: عَرَبِيٌّ نُدْبَةٌ أَيْ فَصِيحٌ Ve نُدْبَةُ [Nudbet] Ashâbdan hufâf nâm zâtın vâlidesi ismidir ve nûn’un fethiyle zebân-zeddir.

نَدَبَةٌ [Nedebet] (nûn’un ve dâl’ın fethiyle) أُمُّ خَفَافٍ [ummu hafâf] demekle ma’rûfe 'avretin ismidir ki siyâh habeşî idi.

اَلنُّدْبَةُ [en-nudbet] (nûn’un zammı ve dâl’ın sükûnuyla) İsm-i masdardır, meyyit üzere ağlamak ma’nâsına.