(a. i. c. : magafir) : [eskiden] savaşta başa giyilen demir tas, miğfer, çelik başlık, tulga.

iz. ar. Harp zamanında başa giyilen demir tas, toğulganın (tolga) küçüğü.

اَلْمِغْفَرُ [el-migfer] (مِنْبَرٌ [minber] vezninde) ve اَلْمِغْفَرَةُ [el-migferet] (hâ’yla) ve اَلْغِفَارَةُ [el-gifâret] (كِتَابَةٌ [kitâbet] vezninde) Şol zırh külâhına denir ki baş kisvetinin altından giyilir, ışık ta’bîr olunur. 'Alâ-kavlin başı ve yüzü omuzlara gelince bürüyen zırh külâhına denir ki başa yalnız giyilir, Fârisîde ser-penâh ve Türkîde tolga ta’bîr olunur. Ve مِغْفَرٌ [migfer] ثُمَامٌ [sumâm] makûlesi ağaçlardan hâsıl olan zamka şebîh şıraya denir. Ve غِفَارَةٌ [gifâret] (كِتَابَةٌ [kitâbet] vezninde) Şol hırkaya denir ki nisvân başlarında olan خِمَارٌ [himâr]ı edhândan muhâfaza için telebbüs ederler. Ve kirişe zarar eylemesin diye yayın toncuna sardıkları deri parçasına denir. Ve bir âher sehâb üstünde olan sehâbeye denir. Ve dağın tepesine denir. Ve bir dağın ismidir.

s. (pl. مغافر) 1. A mailed protection for the head and neck. 2. A helmet. 3. As مغفار, q. v.

a. fem. With a fawn.

اَلْمِغْفَرُ [el-migfer] (mîm’in kesriyle ve fâ’nın fethiyle) Şol zırhtır ki baş mikdârı işlenir, takyenin altına giyilir.