a. (fem. مغربە) 1. That goes far away. 2. Who is a stranger in a strange place. 3. Who shoots or throws far. 4. (A horse) that runs far. 5. Immoderate; unreasonable in speech or action. 6. Who uses strange expressions. 7. That is in the west.

a. (fem. مغربە) 1. Far, distant. 2. (News) from abroad. 3. (pl. مغربون obl. مغربین) Possessed, mad. 4. In the west. 5. About to set in the west; an evening star.

اَلْمَغْرِبُ [el-magrib] (مَشْرِقٌ [maşrik] vezninde) İsm-i mekândır, güneş gurûb eyleyecek cihettir ki batı ta’bîr olunur. Ve ism-i zamân olur ki güneş gurûb edecek vakte denir.

a. (fem. مغربە) 1. Full (river). 2. White; (a horse) with a blaze in his forehead; (an eye) white, or grey in the iris. 3. The dawn.

اَلْمُغْرَبُ [el-mugreb] (مُكْرَمٌ [mukrem] vezninde) Sabâh vaktine denir. Ve mutlak beyâz nesneye denir. Yâhûd şol akçıl nesneye denir ki her bir beyâz olan şey’ kendiden ebyaz ola ki beyâzın akbehi olmuş olur. Yâhûd kirpiklerinin dibi ak olmakla çapar olan hayvâna denir.

iz. ar. cm: megârib. [garb’den im. iz.] 1. Güneşin battığı yer ve cihet, batı, garp: mağrip cihetinden; mağribe doğru. 2. Güneşin battığı vakit, akşam: salâtü’l-mağrip. = ihz. Garp cihetindeki memâlik (ülkeler), Afrika’nın Mısır’dan başka sevâhil-i şimâliyyesiyle, Endülüs vesâir, o cihetler: Mağrip halkı; Mağrip yazısı.

(a. h. i.) : garb, batı tarafında olan memleketler; Afrikanın Mısır ötesindeki şimal (kuzey) kısmı, İspanya, Portekiz. Bahr-i magrib : Atlantik okyanusu.

(a. i. garb’den c. : magarib) : 1) garb, batı. 2) akşam. Salât-ül-magrib : akşam namazı.

Sürgün yaşayan, sürülmüş, uzaklaştırılmış, sürgün.

s. (dual مغربان obl. مغربین, pl. مغارب) 1. A place or time of the setting of a star, etc. 2. The west part of the sky or horizon. 3. The western regions of the earth; especially Barbary, or north-western Africa, with Spain and Portugal. 4. A covert, lurking-place.