اَلْغَرْبُ [el-garb] (gayn’ın fethi ve râ’nın sükûnuyla) ve اَلْمَغْرِبُ [el-magrib] (mîm’in fethi ve râ’nın kesriyle) Bi-ma’nân vâhid. Ve غَرْبٌ [garb] Diye göz yaşı çıkacak yere dahi derler; cem’i غُرُوبٌ [gurûb] gelir. Ve her göz için غَرْبَانِ [garbân] vardır, biri göz pınarında ve biri göz kuyruğunda. Asma’î eyitti: غَرْبٌ [garb] bir marazdır ki göz yaşının 'ale’d-devâm akmasın îcâb eder; yukâlu: بِعَيْنِهِ غَرْبٌ Ve dişin keskin olması ve âbdâr olması. Ve غَرْبٌ [garb] Büyük kovaya de derler, delv-i 'azîm ma’nâsına. Ve kılıcın keskinine dahi غَرْبٌ [garb] derler. Ve her nesnenin keskinine غَرْبٌ [garb] derler; yukâlu: فِي لِسَانِهِ غَرْبٌ أَيْ حِدَّةٌ Ve feresin غَرْبٌ [garb]ı o yürümesinde olan hiddetidir; tekûlu: كَفَفْتُ مِنْ غَرْبِهِ Veفَرَسٌ غَرْبٌ أَيْ كَثِيرُ الْجَرْيِ Ya’nî ziyâde yürügen. Ve غَرْبٌ [garb] Şol damara derler ki göz yaşı aktığı yerde olur, nâsır gibi, dâ’imâ sulanmadan hâlî olmaz.

اَلْمُغَرِّبُ [el-mugarrib] (mîm’in zammı ve râ’nın kesri ve teşdîdiyle) Şol nesnedir ki cânib-i magribe hareket eyleye; ve yukâlu: هَلْ جَاءَكُمْ مُغَرِّبَةُ خَبَرٍ Ya’nî şol haber ki âhar vilâyetten gelir; ve yukâlu: شَأْوُ مُغَرِّبٍ Ve مُغَرِّبٌ [mugarrib] râ’nın kesri ve fethiyle ya’nî ırak yer. Ve شَأْوٌ [şe’v] şîn’in fethi ve hemzenin sükûnuyla bir nesnenin gâyeti.

s. (dual مغربان obl. مغربین, pl. مغارب) 1. A place or time of the setting of a star, etc. 2. The west part of the sky or horizon. 3. The western regions of the earth; especially Barbary, or north-western Africa, with Spain and Portugal. 4. A covert, lurking-place.

a. (fem. مغربە) 1. Far, distant. 2. (News) from abroad. 3. (pl. مغربون obl. مغربین) Possessed, mad. 4. In the west. 5. About to set in the west; an evening star.

a. (fem. مغربە) 1. Full (river). 2. White; (a horse) with a blaze in his forehead; (an eye) white, or grey in the iris. 3. The dawn.

اَلْمُغْرَبُ [el-mugreb] (مُكْرَمٌ [mukrem] vezninde) Sabâh vaktine denir. Ve mutlak beyâz nesneye denir. Yâhûd şol akçıl nesneye denir ki her bir beyâz olan şey’ kendiden ebyaz ola ki beyâzın akbehi olmuş olur. Yâhûd kirpiklerinin dibi ak olmakla çapar olan hayvâna denir.

iz. ar. cm: megârib. [garb’den im. iz.] 1. Güneşin battığı yer ve cihet, batı, garp: mağrip cihetinden; mağribe doğru. 2. Güneşin battığı vakit, akşam: salâtü’l-mağrip. = ihz. Garp cihetindeki memâlik (ülkeler), Afrika’nın Mısır’dan başka sevâhil-i şimâliyyesiyle, Endülüs vesâir, o cihetler: Mağrip halkı; Mağrip yazısı.

(a. i. garb’den c. : magarib) : 1) garb, batı. 2) akşam. Salât-ül-magrib : akşam namazı.

اَلْمَغْرِبُ [el-magrib] (مَشْرِقٌ [maşrik] vezninde) İsm-i mekândır, güneş gurûb eyleyecek cihettir ki batı ta’bîr olunur. Ve ism-i zamân olur ki güneş gurûb edecek vakte denir.

a. (fem. مغربە) 1. That goes far away. 2. Who is a stranger in a strange place. 3. Who shoots or throws far. 4. (A horse) that runs far. 5. Immoderate; unreasonable in speech or action. 6. Who uses strange expressions. 7. That is in the west.