veya معنى. iz. ar. cm: ma‘ânî. [any’den masdar-ı mîmî] 1. Medlûl, mefhûm, bir kelime veya kelâmın ifâde ettiği şey: bu kelimenin, bu beytin manasını anlayamadım; mana-yı hakîkî; mana-yı mecâzî. 2. İç, bâtın, leb, rûh, sûret ve kalıbın gayri, gayr-i cismâni hâl. 3. Rüya, düş: âlem-i manada gördü. 4. mc. Sebeb-i ma‘kûl: bunu böyle yapmada mana yoktur; bu vakitte kalkıp gitmede ne mana vardır? ≡ cm. ba: معانى ma‘ânî.

(for معنی), s. (pl. معانی) 1. The thing intended or proposed to one’s self, an object. 2. The signification, meaning of a word or expression. 3. A thing of importance. 4. A dream, a vision. 5. A state of things, an occurrence; an indication. 6. The spiritual prototype or the idea of a thing. 7. An objection, fault. 8. An abstraction. 9. A truth, reality.

advl. acc. ind. 1. In sense. 2. In truth, virtually.

s. (pl. معانی) See معنا.