(a. s.) : üzerine yağ sürülmüş.

iz. ar. “üzerine yağ sürülmüş” manasıyla Hazret-i Îsâ (aleyhisselâm)’a lakap olmuştur: Îsâ-yı Mesîh, Îsi’l-Mesîh.

اَلْمِسْخُ [el-mish] (mîm’in kesriyle ki صِفْرٌ [sifr] vezninde) Sıfattır. Ve اَلْمَسِيخُ [el-mesîh] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Sûreti sûret-i kabîhaya muhavvel olan kimseye denir; ve minhu hadîsu İbn 'Abbâs: “اَلْجَانُّ مَسِيخُ الْجِنِّ” وَالْجَانُّ اَلْحَيَّاتُ الرِّقَاقُ Ve مَسِيخٌ [mesîh] Çirkîn çehreli insâna ve sâ’ir eşyâya, kezâlik melâhat ve sabâhati olmayan kimseye denir. Ve bî-meze ve bî-ta’m olan et ve fâkihe makûlesine ıtlâk olunur; yukâlu: رَجُلٌ وَشَيْءٌ مَسِيخٌ أَيْ مُشَوَّهُ الْخَلْقِ وَرَجُلٌ مَسِيخٌ أَيْ لاَ مَلاَحَةَ لَهُ وَلَحْمٌ أَوْ فَاكِهَةٌ مَسِيخٌ أَيْ لاَ طَعْمَ لَهُ Ve za’îf ve zebûn kimseye ve ahmak ve bî-magz adama ıtlâk olunur.

اَلْمِسِّيحُ [el-missîh] (سِكِّينٌ [sikkîn] vezninde) Bu dahi kesîrü’s-sıyâha adama denir.

اَلْمُسَيَّحُ [el-museyyah] (مُعَظَّمٌ [mu’azzam] vezninde) Sırtı çizgili muhattat olan çekirgeye denir. Ve çubuklu alaca kumaşa denir. Ve muhattat bürde gibi metninde ince ince yolları olan tarîka ıtlâk olunur. Ve yaban eşeğine ıtlâk olunur, karınla yanları beyninde uzun uzun hatları olmak hasebiyle.

a. (fem. مسیحە) 1. Wiped with the hand. 2. Anointed; hence, an anointed one; the Messiah.