i. [belki ar. merk’den ki karnın en nâzik ve rakîk yeri demektir] 1. Karasevda, dalgınlık ve düşünmekle zuhur eden hafif cinnet: merak getirmek = bu illete mübtela olmak. 2. Bir şeyi anlamak ve öğrenmek arzu ve gâilesi. fr. curiosité: bu makinenin nasıl işlediğini öğrenmeyi merak ettim. 3. Arzu, heves, bir şeyin üzerine çok düşme, ibtilâ: hayvana, arabaya, velespitle gezmeye merakı vardır. 4. Vesvese, telaş, şüphe üzerine korkma: bu çocuğun hastalığını çok merak ediyorum; bu çıban merakımı mucib oluyor; merak etmek; merak olunacak bir şey değildir. 5. Bir şeye dikkat edip ehemmiyyet vererek en iyisini aramak ve her türlüsünü beğenmemek hâli: onun yemeğe, tütüne, oyuna çok merakı vardır. 6. Geçmiş bir acıyı hatırlamadan hâsıl olan keder ve yeis ve fütûr ve hüzün: bir cenaze geçtiğini görüp merakı kalktı; bu ses, bu manzara merakıma dokunur; kaval sesi merakımı arttırır.

مَرَاكٌ [Merâk] (سَحَابٌ [sehâb] vezninde) Yemen’de 'Aden şehrine bir merhale mesâfede bir mevzi’dir.

اَلْمَرَاقُّ [el-merâkk] (mîm’in fethi ve kâf’ın şeddesiyle) Karnın yufka ve mülâyim olan yerlerine denir ki esâfil taraflarıdır, derileri yufka olur. Müfredi مَرَقٌّ [merakk]tır, 'alâ-kavlin müfredi yoktur; yukâlu: طَعَنَهُ فِي مَرَاقِّ بَطْنِهِ وَهِيَ مَا رَقَّ مِنْهُ وَلاَنَ

s. 1. Curiosity. 2. A whim, caprice. 3. A fancy, a passion, engrossing occupation. 4. A monomania. 5. A fear or anxiety.

s. The swallow of the throat; or, a salivary orifice in the mouth.

s. pl. of مرق, q. v.

a. (fem. مراقە) Poured out, shed.

اَلْمَرَاقُّ [el-merâkk] (mîm’in fethi ile) Karında mülâyim olan yerlere مَرَاقُّ بَطْنٍ derler.

اَلْمُرَّاقُ [el-murrâk] (mîm’in zammı ve râ’nın teşdîdiyle) مَارِقٌ [mârik]in cem’i, hâricîler ma’nâsına.