اَلْمَحُولُ [el-mehûl] (mîm’in fethi ve hâ’nın zammı ve meddiyle) Kezâlik gammâzlık eden kimse. Ve fi’d-du’â’i: وَلَا تَجْعَلْهُ مَاحِلًا مُصَدَّقًا

اَلْمُحُولُ [el-muhûl] (zammeteynle) Cem’i; yukâlu: أَرْضٌ مَحْلٌ وَأَرْضٌ مُحُولٌ كَمَا قَالُوا بَلَدٌ سَبْسَبٌ وَبَلَدٌ سَبَاسِبُ وَاَرْضٌ جَدْبَةٌ وَاَرْضٌ جُدُوبٌ يُرِيدُونَ بِالْوَاحِدِ الْجَمْعَ Ve سَبْسَبٌ [sebseb] berriyye ve çöllük olan yerdir. Ve mahall-i mekrûh ve fitneye dahi derler; yukâlu: مَحَلَ بِهِ إِذَا سَعَى بِهِ إِلَى السُّلْطَانِ

اَلْمُخْوِلُ [el-muhvil] (مُحْسِنٌ [muhsin] vezninde) ve اَلْمُخْوَلُ [el-muhvel] (مُكْرَمٌ [mukrem] vezninde) ve اَلْمُخَالُ [el-muhâl] (vâv’ı elife kalble) كَرِيمُ الْأَخْوَالِ [kerîmu’l-ahvâl] adama denir, niteki مُعِمٌّ [mu’imm] ve مُعَمٌّ [mu’amm] kerîmü’l-a’mâm olana denir. Ve bunlar مُعَمٌّ kelimesine mukârinen isti’mâl olunurlar; yukâlu: رَجُلٌ مُعِمٌّ وَمُعَمٌّ مُخْوِلٌ وَمُخْوَلٌ وَمُخَالٌ أَيْ كَرِيمُ الْأَعْمَامِ وَالْأَخْوَالِ

a. (fem. محولە) 1. That turns, or revolves. 2. That transmutes. 3. That dissuades. 4. Who refers a matter.

a. Who carries tales and insinuations.

اَلْمُخَوَّلُ [el-Muhavvel] (مُعَظَّمٌ [mu’azzam] vezninde) Bir muhaddistir. Ve Bistâm b. kays nâm kimsenin kılıcı ismidir.

(a. s. havl’den) : tah-vîl eden, değiştiren, başka şekle sokan. Cenâb-ı muhavvîl-ül-havli ve-l-ahvâl : havli, kuvvetli ve halleri başka şekle sokan, Allah.

(a. s. havl’den) : 1) tah-vîl olunmuş, değiştirilmiş. 2) havale edilmiş, gönderilmiş; ısmarlanmış, bırakılmış.

sıf. ar. s. Muhavvele. [havl’den imf. tef‘îl] 1. Tağyîr ve tahvîl olunmuş, mübeddel: sofadan muhavvel salon. 2. İhâle ve sipâriş olunmuş, yükletilmiş, tahmîl olunmuş: bu iş size muhavveldir; umûr-ı muhavvelenin uhdesinden gelmek.

a. (fem. محولە) 1. Turned, revolved. 2. Changed, transmuted. 3. Dissuaded. 4. Turned over to.