(a. i. c. : mahâvir) : 1) eksen, durduğu yerde dönmekte olan bir şeyin, dolayında döndüğü varsayılan doğru çizgi. 2) mat. üzerinde bir pozitif cihet varsayılan sonsuz hat. 3) kağnı arabasının dingili.

اَلْمِحْوَرُ [el-mihver] (مِنْبَرٌ [minber] vezninde) İsm-i âlettir, şol demir iğe denir ki بَكَرَةٌ [bekeret] ile خُطَّافٌ [huttâf] dedikleri demirin beynlerini cem’ eder ya’nî ikisi de onun üzerinde olur. Kezâlik şol ağaç oka denir ki çarh onun üzerinde deverân eder, murâd makaranın ve çarhın okları olacaktır ki onun üzerinde deverân ederler. Ve kuşak ve kolan makûlesinin uçlarında olan tokaların deverân eyledikleri küçük demir iğceğize denir. Ve dağlağıya denir, مِكْوَاةٌ [mikvât] ma’nâsına. Ve ekmekçilerin hamur açacak ağaçlarına denir ki oklava ve merdâne ta’bîr olunur.

اَلْمُحَوَّرُ [el-muhavver] (مُعَظَّمٌ [mu’azzam] vezninde) Astarı zikr olunan حَوَرٌ [haver] ya’nî kırmızı sahtiyân olan çizmeye denir; yukâlu: خُفٌّ مُحَوَّرٌ إِذَا كَانَتْ بِطانَتُهُ مِنَ الحَوَرِ

s. (pl. محاور) 1. A pivot; an axle; an axis of rotation. 2. A sort of rolling-pin.

a. (fem. محورە) 1. Frustrated, disappointed, in bad circumstances. 2. Rolled out flat as a cake. 3. (An eye) with a white rim all round. 4. Bleached, whitened.

a. (fem. محورە) 1. Who makes (a thing) a round disk. 2. Who blenches, blanches, whitens.

اَلْمِحْوَرَةُ [el-mihveret] (mîm’in kesri ve vâv’ın fethiyle) Şol ağaçtır ki ekmekçi, onunla ekmek açar. Ve مِحْوَرٌ [mihver] Şol ağaca dahi derler ki kuyu üzerinde olan bekre onun üzerine döner. Ve gâh olur ki onu demirden dahi ederler.