vulg. muhkem, a. (fem. محكمە) 1. Firm, strong. 2. Tight.

a. (fem. محكمە) 1. Appointed judge or arbiter. 2. (pl. محكمون, obl. محكمین) One to whom the option is given of recantation from Islam, or death.

Hakem, bilirkişi. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; tahkimatlı, sağlamlaştırılmış, yargıcı, söz sahibi, belirleyici, eksper, raportör, borsada tahkim işini yapan.

اَلْمُحَكِّمُ [el-muhakkim] (مُحَدِّثٌ [muhaddis] vezninde ki) tarafe’nin şi’rinde vâki’dir, eşmiş yortmuş, cihân-dîde ve ahvâl-âşinâ pîr adamdan 'ibârettir. Cevherî kâf’ı meftûhan kayd etmekle vehm eylemiştir. Ve işbu “إِنَّ الْجَنَّةَ لِلْمُحَكَّمِينَ” hadîsinde vârid olan مُحَكَّمٌ [muhakkem] lafzı kâf’ın fethiyle ve kesriyle mervîdir, kesr rivâyetine göre مُنْصِفٌ مِنْ نَفْسِهِ ma’nâsınadır. Ve onlar ashâb-ı uhdûddan şol kavmdir ki küffâr kendileri katl ile küfr beyninde tahyîr eylediklerinde İslâm üzere sebâtla katl olunmağı ihtiyâr eylediler.

في uzmanı, hakem.

Sağlam, kusursuz, dayanıklı, tam, eksiksiz. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; stabil, (atış) isabetli, katı, sert, sabit, tamı tamına, kesin, dakik, metin, titiz, mükemmel, ustalık gerektiren, kabiliyet gerektiren, boşluksuz, dengeli, sıkıca kapatılmış, güçlü, isabetli atış, muhkem, berk, geçirimsiz.

(a. s. hükm’den) : tah-kîm edilmiş, sağlam kılınmış, sağlam, berk, sağlamlaştırılmış, kuvvetli.

(a. s. hükm’den) : (bkz : muhkem).

(a. s.) : ihkâm eden, kuvvet veren, kuvvetleştiren, sağlam kılan.

مُحَكَّمٌ [Muhakkem] (مُعَظَّمٌ [mu’azzam] vezninde) Ma’rûf Muhakkemu’l-Yemâme’dir ki Murteddîn gazâsında hâlid b. el-Vedîl onu katl eyledi.