اَللُّوبُ [el-lûb] (lâm’ın zammıyla) ve اَللَّابُ [el-lâb] ve اَللَّابَاتُ [el-lâbât] لُوبٌ [lûb]un ve لَابٌ [lâb]ın cem’leridir. Ve fi’l-hadîsi: “أَنَّهُ حَرَّمَ مَا بَيْنَ لَابَتَيِ الْمَدِينَةِ” Ya’nî “Medîne’nin iki cânibinde olan taşlı yerlerin beynin tahrîm etti” ki Medîne’nin iki cânibin taşlı yerleri ihâta etmiştir. Ebû 'Ubeyde eyitti: لُوبَةٌ [lûbet] ve نُوبَةٌ [nûbet] nûn’la şol taşlı yerin ismidir ki onu siyâh taşlar kaplamış ola. Bu sebebden siyâhlara لُوبَى [lûbâ] ve نُوبَى [nûbâ] derler.

(Zamme-i makbuze ile) Bedava, emeksiz.

1. (pl. لبوب ) A kernel. 2. Pith. 3. Marrow. 4. Essence. 5. (pl. الباب) The heart; mind; understanding.

اَللَّوْبُ [el-levb] (bi’l-fethi) ve اَللُّوبُ [el-lûb] (bi’z-zamm) ve اَللُّؤُوبُ [el-lu’ûb] (bi’z-zammeteyn) ve اَللَّوَابُ [el-levâb] (bi’l-fethateyn) ve اَللَّوَبَانُ [el-levebân] (bi-fethi’l-lâm ve sükûni’l-vâv) Ve susamak; yukâlu: لَابَ يَلُوبُ لَوْبًا إِلَى آخِرِهِ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ أَيْ عَطِشَ

s. Thirst.

اَللُّوبُ [el-lûb] (lâm’ın zammıyla) Şol et pâresine denir ki tencere içre beri öte dönüp durur ola. Ve لُوبٌ [lûb] Bal arısına denir. Ve sudan ba’îd olan susuz hayvânlara denir. Müfredi, لُوبَةٌ [lûbet]tir.

sıf. 1. İri ve müdevver. 2. Birden yutulacak hâl ve sûrette olan: lop yumurta, hazırlop = kabuğuyla beraber suda pişmiş. 3. Yumuşak ve kalın: lop et = tekmîl buttan ibâret.

sıf. 1. İri ve müdevver. 2. Birden yutulacak hâl ve sûrette olan: lop yumurta, hazırlop = kabuğuyla beraber suda pişmiş. 3. Yumuşak ve kalın: lop et = tekmîl buttan ibâret.

اَللَّوْبُ [el-levb] (ثَوْبٌ [sevb] vezninde) ve اَللُّوبُ [el-lûb] (lâm’ın zammıyla) ve اَللُّؤُوبُ [el-lu’ûb] (قُعُودٌ [ku’ûd] vezninde) ve اَللُّوَابُ [el-luvâb] (غُرَابٌ [gurâb] vezninde) Susuzluk, عَطَشٌ ['ataş] ma’nâsınadır; 'alâ-kavlin susamış insân ve hayvânın su etrâfını dönüp dolaşması hâletine denir, hâlbuki suya vusûle muktedir olmaya. Ve bunlar da ismlerdir.

See لوپ .