(for لاكن), conj. But, still, yet.

لَكِنْ [lâkin] (lâm’ın fethi ve meddi ve kâf’ın kesri ve nûn’un tahfîfi ve teşdîdiyle) Hurûf-ı 'âtıfeden istidrâk içindir, ya’nî nefyden sonra îcâb içindir.

اَللَّكَنُ [el-leken] (fethateynle) ve اَللُّكْنَةُ [el-luknet] (غُرْفَةٌ [gurfet] vezninde) ve اَللُّكُونَةُ [el-lukûnet] ve اَللُّكْنُونَةُ [el-luknûnet] (lâm’ın zammıyla) Bir adamın lisânında 'ucme olmakla 'Arabiyyeti fesâhat ve talâkatle tamâm edâ eylemekten 'âciz olmak ma’nâsınadır; lisânımızda bundan peltek olmak ve pelteklik ile ta’bîr olunur ki lisânında 'ucmeden ağırlık olmakla hurûfu edâdâ zahmet-keş olur; yukâlu: لَكِنَ الرَّجُلُ لَكْنًا وَلُكْنَةً وَلُكُونَةً وَلُكْنُونَةً مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا كَانَ لَا يُقِيمُ الْعَرَبِيَّةَ لِعُجْمَةِ لِسَانِهِ

vn. & s. A having an imperfection of speech; a kind of embarrassed stammering.

s. A kind of snow-shoe.

لَكِنَّ [lâkinne] (nûn-ı müşeddede ile) Hurûf-ı müşebbehe bi’l-fi’l aksâmındandır, ismini nasb ve haberini ref’ eder ve istidrâk ma’nâsını mutazammındır, ya’nî mâ-ba’dine bir hükm isbât eder ki mâ-kabline muhâlif olur, fe-lihâzâ kendiden mukaddem bir kelâm lâzımdır ki mâ-ba’dına münâkız yâhûd müzâdd ola. Ve ba’zılar dedi ki ba’zen istidrâk için ve ba’zen tevkîd için olur. Ve ba’zılar إِنَّ kelimesi gibi dâ’imâ tevkîd için olup ve tevkîde ma’nâ-yı istidrâk karîn ve musâhib olur.

(a. i. c. elkân) : leğen.

(a. e.) : ama, fakat, ancak, şu kadar var ki. [Arapça’da bu “lâkin” den başka bir de “lâkinne” şekli vardır]

hr. ar. Biri diğerinin şartı makâmında olan iki cümle arasında kullanılır. Amma, fakat, ancak, şu kadar var ki, şu şartla ki: ben gelirim lâkin gece kalamam. Sizi oynamaktan men etmem, lâkin ibtidâ dersinizi yapmalısınız.

vulg. leyen, s. 1. A large bowl or basin, as a washhand basin, etc.