(a. i. c. : lühûm) : et. Âkilül-lâhm : et yiyen [ayvan] , (bkz. : gûşt).

iz. ar. cm: lühûm. 1. Et, küşt. 2. Meyvenin yenecek yeri: şeftali, erik lahmı.

اَللَّخْمُ [el-lahm] (lâm’ın fethi ve hâ-yı mu’cemenin sükûnuyla) Kesmek ma’nâsınadır; yukâlu: لَخَمَهُ لَخْمًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا قَطَعَهُ Ve çehreye tabanca vurmak ma’nâsınadır; yukâlu: لَخَمَهُ إِذَا لَطَمَهُ Ve لَخْمٌ [Lahm] Yemen’de bir kabîlenin adıdır. Ve لَخْمٌ [lahm] Bir adamın yüzü etli ve kalın olmak ma’nâsınadır; yukâlu: لَخَمَ الرَّجُلُ لَخْمًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا كَثُرَ لَحْمُ وَجْهِهِ وَغَلُظَ Ve bunun fi’l ve tasarrufu mehcûr ve gayr-i müsta’meldir.

اَللَّحَمُ [el-leham] (fethateynle) لَحَامَةٌ [lehâmet] ma’nâsınadır yukâlu: لَحِمَ الرَّجُلُ لَحَمًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ بِمَعْنَى لَحُمَ

اَللَّحِيمُ [el-lehîm] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Bu dahi gövdesi etli tenû-mend adama denir; yukâlu: رَجُلٌ لَحِمٌ وَلَحِيمٌ أَيِ الْكَثِيرُ لَحْمِ الْجَسَدِ Ve et sâhibine denir; yukâlu: رَجُلٌ لَحِيمٌ أَيْ ذُو لَحْمٍ Ve bir nesnenin muvâfık ve müşâkiline denir; yukâlu: هَذَا لَحِيمٌ هَذَا أَيْ وَفْقُهُ وَشَكْلُهُ Ve maktûle denir, قَتِيلٌ [katîl] ma’nâsına.

s. (pl. لحام لحمان، لحوم، الحم،) 1. Flesh; meat; the lean of meat. 2. The pulp of a fruit.

vn. & s. 1. A soldering together. 2. A patching up, mending.

a. 1. Fleshy. 2. Carnivorous. 3. Censorious.

اَللَّحْمُ [el-lahm] (lâm’ın fethi ve hâ’nın sükûnuyla) Et, gûşt ma’nâsına.