vn. & s. A covering up, concealing, or protecting.

s. (pl. اكنە، اكنان) 1. A cover, covering, envelope. 2. A case. 3. A curtain; veil. 4. A covert, protection.

اَلْكَنُّ [el-kenn] (kâf’ın fethiyle) ve اَلْكُنُونُ [el-kunûn] (قُعُودٌ [ku’ûd] vezninde) Bir nesneyi setr ve pinhân eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: كَنَّهُ كَنًّا وَكُنُونًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا سَتَرَهُ

(in compounds), a. That digs, excavates, or digs out, eradicates.

كَنٌّ [Kenn] (kâf-ı meftûha ile) Bir dağın adıdır. Ve kasrân nâhiyesinde bir karye ismidir.

f. ar. [kevn’den emr-i hâzır müfret müzekker] ol. Yalnız şu tabîrde müsta’meldir: “kün fe-yekûn” = Cenâb-ı Hakk’ın “ol” buyurmasıyla kâinâtın olması, hilkat, hâlikıyyet.

ba: ايكن iken.

(f. s.) : kazıcı, kazan, koparan; yıkan, söken. Kûh-ken : dağ yıkan, tünel açan. Gûr-ken : mezar kazan, mezarcı. Sikke-ken : sikke kazan.

sıf. fa. [“kenden” fiilinden ims. olup str. teşkilinde bulunur.] koparan, söken: kûh-ken = dağı koparan, yıkan.

Abbr. for ایكن, q. v. as, كیدركن for ایكن كیدر.