(a. i.) : 1) topuk kemiği; aşık kemiği. 2) tavla zarı. 3) sekiz köşeli, sekiz yüzlü cisim. 4) küb. (bkz. : mik’ab, müka’ab). 5) genç kız memesinin arşaklanması.

iz. ar. 1. Topuk kemiği, ayağın topuk mafsalı. 2. Topuktan çıkan maruf kemik ki oyun âleti olur, aşık kemiği. 3. Oyun zarı. 4. Sekiz köşeli ve sekiz yüzlü cisim. ba: مكعاب mik’âb.

اَلْكُعْبُ [el-ku’b] (kâf’ın zammıyla) Memeye ıtlâk olunur, ثَدْيٌ [sedy] ma’nâsına.

s. (pl. كعاب) 1. A joint, node in a reed, etc. 2. An articulation of two bones in any part of the body. 3. (dual. كعبان,obl. كعبین; pl. (also (اكعب كعوب،) An ankle, ankle-bone; also, an ankle joint. 4. The middle prominence of the bone of the instep. 5. A huckle-bone, astragalus. 6. A die used in games of chance. 7. (Math.) A cube, cube number or quantity. 8. Glory, honor. 9. A name of men.

اَلْكَعْبُ [el-ka’b] (kâf’ın fethi ve 'ayn’ın sükûnuyla) Topuk ki incik kemiğine ayağın ulaştığı yerde olan yumru kemiktir. Asma’î halkın كَعْبٌ [ka’b] zahr-ı kademde olan kemiktir dediğine inkâr etti. Ve كَعْبٌ [ka’b] Say yağından bir kıt’aya dahi derler.