اَلْأَكْدَرُ [el-ekder (أَحْمَرُ [ahmer] vezninde) ve اَلْكَدِرُ [el-kedir] (kâf’ın fethi ve dâl’ın kesriyle) ve اَلْكَدْرُ [el-kedr] (dâl’ın sükûnuyla ki فَخِذٌ [fahiz] ve فَخْذٌ [fahz] gibi) ve اَلْكَدِيرُ [el-kedîr] Vasflardır, bulanık şey’e denir. Ve أَكْدَرُ [Ekder] Bir recül adıdır. Ve şol sel suyuna ıtlâk olunur ki uğradığı yere sıyırıp götürür ola, o vechile küdûret peydâ eder; yukâlu: سَيْلٌ أَكْدَرُ إِذَا صَارَ قَاشِرًا لِوَجْهِ الْأَرْضِ Ve أَكْدَرُ [ekder] Bir kelb adıdır.

اَلْكَدَارَةُ [el-kedâret] (خَسَارَةٌ [hasâret] vezninde) ve اَلْكَدَرُ [el-keder] (fethateynle) ve اَلْكُدُورُ [el-kudûr] ve اَلْكُدُورَةُ [el-kudûret] (kâf’ların zammıyla) ve اَلْكُدْرَةُ [el-kudret] (kâf’ın zammı ve dâl’ın sükûnuyla) Bir nesne bulanık olmak ma’nâsınadır ki safvet mukâbilidir; yukâlu: كَدَرَ الْمَاءُ مَثَلاً وَكَدِرَ وَكَدُرَ كَدَارَةً وَكَدَرًا وَكُدُورًا وَكُدُورَةً وَكُدْرَةً مِنَ الْبَابِ الثَّانِي وَالرَّابِعِ وَالْخَامِسِ نَقِيضُ صَفَا Ve ‘inde’l-ba’z كُدْرَةٌ [kudret] kâf’ın zammıyla, renkte olmağa mahsûstur ki karamtık boz ve kül rengi olmaktır. Ve كُدُورَةٌ [kudûret] mâ’ ve 'ayn ve ma’îşette ve كَدَرٌ [keder] cümlesinde isti’mâl olunur.

(sıvı) bulanık olmak.

اَلْأَكْدَرُ [el-ekder (أَحْمَرُ [ahmer] vezninde) ve اَلْكَدِرُ [el-kedir] (kâf’ın fethi ve dâl’ın kesriyle) ve اَلْكَدْرُ [el-kedr] (dâl’ın sükûnuyla ki فَخِذٌ [fahiz] ve فَخْذٌ [fahz] gibi) ve اَلْكَدِيرُ [el-kedîr] Vasflardır, bulanık şey’e denir. Ve أَكْدَرُ [Ekder] Bir recül adıdır. Ve şol sel suyuna ıtlâk olunur ki uğradığı yere sıyırıp götürür ola, o vechile küdûret peydâ eder; yukâlu: سَيْلٌ أَكْدَرُ إِذَا صَارَ قَاشِرًا لِوَجْهِ الْأَرْضِ Ve أَكْدَرُ [ekder] Bir kelb adıdır.

Bulanık olmak.

Bulanık / çamurlu olmak, karışık / düzensiz olmak, rahatsız / huzursuz olmak. (renk) mat olmak.

Bulanıklık, gam. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; üzüntü, tasa, keder, sıkıntı, kahır, çökel, kasvet, tortu, can sıkıntısı, çamurluluk, huzursuzluk, teressübat.

(a. i.) : 1) bulanıklık. 2) (a. i. c. : ekdâr) : tasa, kaygı, gönül üzüntüsü, (bkz. : gamm, gussa).

Bulandırmak, üzmek. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; على aklını) karıştırmak, bozmak, kirletmek, rahatsız etmek, hayatı zehir etmek, gücendirmek, rengi karartmak.

اَلْكَدَارَةُ [el-kedâret] (خَسَارَةٌ [hasâret] vezninde) ve اَلْكَدَرُ [el-keder] (fethateynle) ve اَلْكُدُورُ [el-kudûr] ve اَلْكُدُورَةُ [el-kudûret] (kâf’ların zammıyla) ve اَلْكُدْرَةُ [el-kudret] (kâf’ın zammı ve dâl’ın sükûnuyla) Bir nesne bulanık olmak ma’nâsınadır ki safvet mukâbilidir; yukâlu: كَدَرَ الْمَاءُ مَثَلاً وَكَدِرَ وَكَدُرَ كَدَارَةً وَكَدَرًا وَكُدُورًا وَكُدُورَةً وَكُدْرَةً مِنَ الْبَابِ الثَّانِي وَالرَّابِعِ وَالْخَامِسِ نَقِيضُ صَفَا Ve ‘inde’l-ba’z كُدْرَةٌ [kudret] kâf’ın zammıyla, renkte olmağa mahsûstur ki karamtık boz ve kül rengi olmaktır. Ve كُدُورَةٌ [kudûret] mâ’ ve 'ayn ve ma’îşette ve كَدَرٌ [keder] cümlesinde isti’mâl olunur.