اَلْكَسْبُ [el-kesb] (kâf’ın fethi ve sîn’in sükûnuyla) ve اَلْكِسْبُ [el-kisb] (kâf’ın kesriyle) Kazanca dürüşmek ma’nâsınadır ki murâd sa’y ve 'amel ile kazanç eylemektir, kitâbetle akçe kazanmak gibi; yukâlu: كَسَبَ الرِّزْقَ كَسْبًا وَكِسْبًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا طَلَبَهُ Niteki إِكْتِسَابٌ [iktisâb] dahi bu ma’nâyadır. 'Alâ-kavlinكَسْبٌ [kesb] 'amel ve zahmetsiz kazanmak ve إِكْتِسَابٌ [iktisâb] emek çekip sa’y ve ictihâd ile kazanmaktır; yukâlu: كَسَبَ الرَّجُلُ الْمَالَ إِذَا أَصَابَهُ ve yukâlu: اِكْتَسَبَ إِذَا تَصَرَّفَ وَاجْتَهَدَ

اَلْكَشْبُ [el-keşf] (şîn-i mu’ceme ile ضَرْبٌ [darb] vezninde) Et makûlesi sertçe nesneyi şiddetle kavrayıp seslendirerek ekl eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: كَشَبَ اللَّحْمَ وَنَحْوَهُ كَشْبًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا أَكَلَهُ بِشِدَّةٍ Ve كَشْبٌ [Keşb] Bir mevzi’ yâhûd bir cebel ismidir.

aşağıbak.

اَلْكَثْبُ [el-kesb] Cem’ etmek; yukâlu: كَثَبْتُ الشَّيْءَ أَكْثِبُهُ كَثْبًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي أَيْ جَمَعْتُهُ

اَلْكَثَبُ [el-keseb] (fethateynle) Yakın olmak, kurb ma’nâsına; yukâlu: رَمَاهُ مِنْ كَثَبٍ Ya’nî “Onu yakın yerden attı.”

اَلْكُثَبُ [el-kuseb] (kâf’ın zammı ve sâ’nın fethiyle) كُثْبَةٌ [kusbet]in cem’idir. Ve her nesne ki az az cem’ oluna, ona كُثْبَةٌ [kusbet] derler.