اَلْكِبَرُ [el-kiber] (عِنَبٌ ['ineb] vezninde) ve اَلْكُبْرُ [el-kubr] (kâf’ın zammıyla) ve اَلْكَبَارَةُ [el-kebâret] (جَسَارَةٌ [cesâret] vezninde) Büyük olmak ve büyümek ma’nâsınadır ki küçüklüğün mukâbilidir; yukâlu: كَبُرَ الشَّيْءُ كِبَرًا وَكُبْرًا وَكَبَارَةً مِنَ الْبَابِ الْخَامِسِ نَقِيضُ صَغُرَ Ve ulu ve büzürg olmak ma’nâsınadır; yukâlu: كَبُرَ الشَّيْءُ إِذَا عَظُمَ وَجَسُمَ Ve كِبَرٌ [kiber] (عِنَبٌ ['ineb] vezninde) ve مَكْبِرٌ [mekbir] (مَنْزِلٌ [menzil] vezninde) Yaşlılanmak ma’nâsınadır; yukâlu: كَبِرَ الشَّيْءُ كِبَرًا وَمَكْبِرًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا طَعَنَ فِي السِّنِّ

اَلْكُبْرُ [el-kubr] (kâf’ın zammıyla) ve اَلْكِبْرَةُ [el-kibret] (kâf’ın kesriyle) ve اَلْإِكْبِرَّةُ [el-ikbirret] (hemzenin ve bâ’nın kesri ve râ’nın teşdîdiyle ve ba’zen hemze meftûh olur) ve اَلْكُبُرُّ [el-kuburr] ve اَلْكُبُرَّةُ [el-kuburret] (kâf’ların ve bâ’ların zammı ve râ’nın teşdîdiyle) أَكْبَرُ [ekber] ma’nâsınadırlar, gerek sinn ve gerek kadr cihetiyle olsun. 'Alâ-kavlin kavm ve akâribine nisbet-i neseb cihetiyle أَقْعَدُ [ak’ad] ya’nî cedd-i ekberine âbâ-i kalîle vesâtetiyle müntesib olana denir ki mefâhirdendir; yukâlu: هُوَ كُبْرُهُمْ وَكُبْرَتُهُمْ وَإِكْبِرَّتُهُمْ وَكُبُرُّهُمْ وَكُبُرَّتُهُمْ أَيْ أَكْبَرُهُمْ أَوْ أَقْعَدُهُمْ بِالنَّسَبِ

iz. ar. Yaşlılık, yaşlı olma: kiber-i sinni hasebiyle. [arabîde lügat-ı ânifeden farksız olarak “büyüklük” demektir.]

اَلْكِبَرُ [el-kiber] (عِنَبٌ ['ineb] vezninde) ve اَلْكُبْرُ [el-kubr] (kâf’ın zammıyla) ve اَلْكَبَارَةُ [el-kebâret] (جَسَارَةٌ [cesâret] vezninde) Büyük olmak ve büyümek ma’nâsınadır ki küçüklüğün mukâbilidir; yukâlu: كَبُرَ الشَّيْءُ كِبَرًا وَكُبْرًا وَكَبَارَةً مِنَ الْبَابِ الْخَامِسِ نَقِيضُ صَغُرَ Ve ulu ve büzürg olmak ma’nâsınadır; yukâlu: كَبُرَ الشَّيْءُ إِذَا عَظُمَ وَجَسُمَ Ve كِبَرٌ [kiber] (عِنَبٌ ['ineb] vezninde) ve مَكْبِرٌ [mekbir] (مَنْزِلٌ [menzil] vezninde) Yaşlılanmak ma’nâsınadır; yukâlu: كَبِرَ الشَّيْءُ كِبَرًا وَمَكْبِرًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا طَعَنَ فِي السِّنِّ

iz. ar. 1. Büyüklük, büyük olma. 2. Fuzulluk, tekebbür, taazzüm: insana kibir yakışmaz.

(a. i.) : büyüklük, (bkz. : kibr).

(a. i.) : 1) büyüklük, ululuk. 2) büyüklük taslama, yüksekten bakma [birisine]

(a. i.) : büyüklük, yaşlılık, yaşlı olma.

<a. i.) : büyük, ilerlemiş yaş.

اَلْكَبَرُ [el-keber] (fethateynle) Kebere ta’bîr olunan nebâta denir, أَصَفٌ [esaf] gibi; kebere yemişi ma’rûftur. 'Âmme كُبَّارٌ [kubbâr] derler, رُمَّانٌ [rummân] vezninde. Ve كَبَرٌ [keber] Tabl ve köse denir. Cem’i كِبَارٌ [kibâr] gelir, جَمَلٌ [cemel] ve جِمَالٌ [cimâl] gibi ve أَكْبَارٌ [ekbâr] gelir, سَبَبٌ [sebeb] ve أَسْبَابٌ [esbâb] gibi. Ve كَبَرٌ [Keber] Bir cebel-i 'azîm adıdır. Ve hûzistân eyâletinde bir nâhiye adıdır.