(a. i. c. : kanâttr) : kantar, [aslı “kıntar” dır]

(a. i. c. : kanâtîr) : (bkz. : kantar).

iz. ar. [asıl Arabîsi kesr-i kaf iledir “kıntar”] 1. Ağır şeyleri tartmaya mahsus vezn âleti ki okka ve dirhem rakamlarını hâvî bir sapla onun üzerine hareket edecek sûrette asılı bir toptan ve tartılacak şeyi kaldıracak iki zincirli çengelden ibâret olup, bir yere asılı olur veya iki kişinin omuzlarına kodukları bir sırığa takılır: el kantarı = bunun küçüğü. 2. Başlıca kırk dört okkadan ibâret olan ve mahalle göre de değişen ağırlık miktarı: on kantar kireç; maden kömürünün kantarı kaçadır.

vulg. kantar, s. 1. (pl. قناطیر) A weight of forty-four Turkish oqqa, or about 120 pounds avoirdupois. 2. A steelyard for weighing.

اَلْقِنْطَارُ [el-kintâr] (kâf’ın kesri ve nûn’un sükûnuyla) Bir nesnedir ki onunla vezn ve 'ayâr ederler. Ve Mu’âz b. Cebel’den rivâyettir ki قِنْطَارٌ [kintâr] bin iki yüz vukiyye ola. Ve ba’zılar eyitti: Yüz yirmi rıtldır ki her rıtl nısf menndirve menn iki yüz altmış dirhemdir. Ve ba’zılar eyitti: Bir sığır derisi dolu altına قِنْطَارٌ [kintâr] derler.Bundan gayrı dahi قِنْطَارٌ [kintâr]ın tefsîrinde çok kelimât olunmuştur, vallâhu a’lemu.